Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мараку́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: sbm2012.

мара́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

маралаво́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

маралаво́дства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

маралаво́дчы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	маралаво́дчы	маралаво́дчая	маралаво́дчае	маралаво́дчыя
Р.	маралаво́дчага	маралаво́дчай маралаво́дчае	маралаво́дчага	маралаво́дчых
Д.	маралаво́дчаму	маралаво́дчай	маралаво́дчаму	маралаво́дчым
В.	маралаво́дчы (неадуш.) маралаво́дчага (адуш.)	маралаво́дчую	маралаво́дчае	маралаво́дчыя (неадуш.) маралаво́дчых (адуш.)
Т.	маралаво́дчым	маралаво́дчай маралаво́дчаю	маралаво́дчым	маралаво́дчымі
М.	маралаво́дчым	маралаво́дчай	маралаво́дчым	маралаво́дчых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

мара́лавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	мара́лавы	мара́лавая	мара́лавае	мара́лавыя
Р.	мара́лавага	мара́лавай мара́лавае	мара́лавага	мара́лавых
Д.	мара́лаваму	мара́лавай	мара́лаваму	мара́лавым
В.	мара́лавы (неадуш.) мара́лавага (адуш.)	мара́лавую	мара́лавае	мара́лавыя (неадуш.) мара́лавых (адуш.)
Т.	мара́лавым	мара́лавай мара́лаваю	мара́лавым	мара́лавымі
М.	мара́лавым	мара́лавай	мара́лавым	мара́лавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

маралагадо́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

маралагадо́ўля

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	маралагадо́ўля
Р.	маралагадо́ўлі
Д.	маралагадо́ўлі
В.	маралагадо́ўлю
Т.	маралагадо́ўляй маралагадо́ўляю
М.	маралагадо́ўлі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

маралагадо́ўчы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	маралагадо́ўчы	маралагадо́ўчая	маралагадо́ўчае	маралагадо́ўчыя
Р.	маралагадо́ўчага	маралагадо́ўчай маралагадо́ўчае	маралагадо́ўчага	маралагадо́ўчых
Д.	маралагадо́ўчаму	маралагадо́ўчай	маралагадо́ўчаму	маралагадо́ўчым
В.	маралагадо́ўчы (неадуш.) маралагадо́ўчага (адуш.)	маралагадо́ўчую	маралагадо́ўчае	маралагадо́ўчыя (неадуш.) маралагадо́ўчых (адуш.)
Т.	маралагадо́ўчым	маралагадо́ўчай маралагадо́ўчаю	маралагадо́ўчым	маралагадо́ўчымі
М.	маралагадо́ўчым	маралагадо́ўчай	маралагадо́ўчым	маралагадо́ўчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Маралё́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Verbum