мараку́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. мараку́я
Р. мараку́і
Д. мараку́і
В. мараку́ю
Т. мараку́яй
мараку́яю
М. мараку́і

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)