дрыгвя́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дрыгвя́ны |
дрыгвя́ная |
дрыгвя́нае |
дрыгвя́ныя |
Р. |
дрыгвя́нага |
дрыгвя́най дрыгвя́нае |
дрыгвя́нага |
дрыгвя́ных |
Д. |
дрыгвя́наму |
дрыгвя́най |
дрыгвя́наму |
дрыгвя́ным |
В. |
дрыгвя́ны (неадуш.) дрыгвя́нага (адуш.) |
дрыгвя́ную |
дрыгвя́нае |
дрыгвя́ныя (неадуш.) дрыгвя́ных (адуш.) |
Т. |
дрыгвя́ным |
дрыгвя́най дрыгвя́наю |
дрыгвя́ным |
дрыгвя́нымі |
М. |
дрыгвя́ным |
дрыгвя́най |
дрыгвя́ным |
дрыгвя́ных |
Іншыя варыянты:
дрыгвяны́.
Крыніцы:
piskunou2012.
дрыгвяны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дрыгвяны́ |
дрыгвяна́я |
дрыгвяно́е |
дрыгвяны́я |
Р. |
дрыгвяно́га |
дрыгвяно́й дрыгвяно́е |
дрыгвяно́га |
дрыгвяны́х |
Д. |
дрыгвяно́му |
дрыгвяно́й |
дрыгвяно́му |
дрыгвяны́м |
В. |
дрыгвяны́ (неадуш.) дрыгвяно́га (адуш.) |
дрыгвяну́ю |
дрыгвяно́е |
дрыгвяны́я (неадуш.) дрыгвяны́х (адуш.) |
Т. |
дрыгвяны́м |
дрыгвяно́й дрыгвяно́ю |
дрыгвяны́м |
дрыгвяны́мі |
М. |
дрыгвяны́м |
дрыгвяно́й |
дрыгвяны́м |
дрыгвяны́х |
Іншыя варыянты:
дрыгвя́ны.
Крыніцы:
piskunou2012.
дрыгвяны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дрыгвяны́ |
дрыгвяна́я |
дрыгвяно́е |
дрыгвяны́я |
Р. |
дрыгвяно́га |
дрыгвяно́й дрыгвяно́е |
дрыгвяно́га |
дрыгвяны́х |
Д. |
дрыгвяно́му |
дрыгвяно́й |
дрыгвяно́му |
дрыгвяны́м |
В. |
дрыгвяны́ (неадуш.) |
дрыгвяну́ю |
дрыгвяно́е |
дрыгвяны́я (неадуш.) |
Т. |
дрыгвяны́м |
дрыгвяно́й дрыгвяно́ю |
дрыгвяны́м |
дрыгвяны́мі |
М. |
дрыгвяны́м |
дрыгвяно́й |
дрыгвяны́м |
дрыгвяны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
дрыглі́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
дрыглі́васць |
Р. |
дрыглі́васці |
Д. |
дрыглі́васці |
В. |
дрыглі́васць |
Т. |
дрыглі́васцю |
М. |
дрыглі́васці |
Крыніцы:
piskunou2012.
дры́гнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дры́гну |
дры́гнем |
2-я ас. |
дры́гнеш |
дры́гнеце |
3-я ас. |
дры́гне |
дры́гнуць |
Прошлы час |
м. |
дры́гнуў |
дры́гнулі |
ж. |
дры́гнула |
н. |
дры́гнула |
Загадны лад |
2-я ас. |
дры́гні |
дры́гніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дры́гнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дрыго́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дрыго́та |
Р. |
дрыго́ты |
Д. |
дрыго́це |
В. |
дрыго́ту |
Т. |
дрыго́тай дрыго́таю |
М. |
дрыго́це |
Крыніцы:
piskunou2012.
дрыго́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дрыго́тка |
Р. |
дрыго́ткі |
Д. |
дрыго́тцы |
В. |
дрыго́тку |
Т. |
дрыго́ткай дрыго́ткаю |
М. |
дрыго́тцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дрыго́тка
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
дрыго́тка |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дрыго́ткасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
дрыго́ткасць |
Р. |
дрыго́ткасці |
Д. |
дрыго́ткасці |
В. |
дрыго́ткасць |
Т. |
дрыго́ткасцю |
М. |
дрыго́ткасці |
Крыніцы:
piskunou2012.