Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

глу́ха

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
глу́ха глушэ́й -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

глухава́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
глухава́та - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009.

глухава́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. глухава́тасць
Р. глухава́тасці
Д. глухава́тасці
В. глухава́тасць
Т. глухава́тасцю
М. глухава́тасці

Крыніцы: piskunou2012.

глухава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. глухава́ты глухава́тая глухава́тае глухава́тыя
Р. глухава́тага глухава́тай
глухава́тае
глухава́тага глухава́тых
Д. глухава́таму глухава́тай глухава́таму глухава́тым
В. глухава́ты (неадуш.)
глухава́тага (адуш.)
глухава́тую глухава́тае глухава́тыя (неадуш.)
глухава́тых (адуш.)
Т. глухава́тым глухава́тай
глухава́таю
глухава́тым глухава́тымі
М. глухава́тым глухава́тай глухава́тым глухава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

глухава́ценькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. глухава́ценькі глухава́ценькая глухава́ценькае глухава́ценькія
Р. глухава́ценькага глухава́ценькай
глухава́ценькае
глухава́ценькага глухава́ценькіх
Д. глухава́ценькаму глухава́ценькай глухава́ценькаму глухава́ценькім
В. глухава́ценькі (неадуш.)
глухава́ценькага (адуш.)
глухава́ценькую глухава́ценькае глухава́ценькія (неадуш.)
глухава́ценькіх (адуш.)
Т. глухава́ценькім глухава́ценькай
глухава́ценькаю
глухава́ценькім глухава́ценькімі
М. глухава́ценькім глухава́ценькай глухава́ценькім глухава́ценькіх

Крыніцы: piskunou2012.

глухаві́ца

‘персаніфікаванае паняцце, як асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. глухаві́ца
Р. глухаві́цы
Д. глухаві́цы
В. глухаві́цу
Т. глухаві́цай
глухаві́цаю
М. глухаві́цы

Крыніцы: piskunou2012.

глухаві́ца

‘персаніфікаванае паняцце, як асоба’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. глухаві́ца
Р. глухаві́цы
Д. глухаві́цы
В. глухаві́цу
Т. глухаві́цай
глухаві́цаю
М. глухаві́цы

Крыніцы: piskunou2012.

Глу́хавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Глу́хавічы
Р. Глу́хавіч
Глу́хавічаў
Д. Глу́хавічам
В. Глу́хавічы
Т. Глу́хавічамі
М. Глу́хавічах

глухадо́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. глухадо́нны глухадо́нная глухадо́ннае глухадо́нныя
Р. глухадо́ннага глухадо́ннай
глухадо́ннае
глухадо́ннага глухадо́нных
Д. глухадо́ннаму глухадо́ннай глухадо́ннаму глухадо́нным
В. глухадо́нны (неадуш.)
глухадо́ннага (адуш.)
глухадо́нную глухадо́ннае глухадо́нныя (неадуш.)
глухадо́нных (адуш.)
Т. глухадо́нным глухадо́ннай
глухадо́ннаю
глухадо́нным глухадо́ннымі
М. глухадо́нным глухадо́ннай глухадо́нным глухадо́нных

Крыніцы: piskunou2012.

глухама́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. глухама́нны глухама́нная глухама́ннае глухама́нныя
Р. глухама́ннага глухама́ннай
глухама́ннае
глухама́ннага глухама́нных
Д. глухама́ннаму глухама́ннай глухама́ннаму глухама́нным
В. глухама́нны (неадуш.)
глухама́ннага (адуш.)
глухама́нную глухама́ннае глухама́нныя (неадуш.)
глухама́нных (адуш.)
Т. глухама́нным глухама́ннай
глухама́ннаю
глухама́нным глухама́ннымі
М. глухама́нным глухама́ннай глухама́нным глухама́нных

Крыніцы: piskunou2012.