глухаві́ца
‘персаніфікаванае паняцце, як асоба’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| глухаві́ца | |
| глухаві́цы | |
| глухаві́цы | |
| глухаві́цу | |
| глухаві́цай глухаві́цаю |
|
| глухаві́цы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)