глухава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. глухава́ты глухава́тая глухава́тае глухава́тыя
Р. глухава́тага глухава́тай
глухава́тае
глухава́тага глухава́тых
Д. глухава́таму глухава́тай глухава́таму глухава́тым
В. глухава́ты (неадуш.)
глухава́тага (адуш.)
глухава́тую глухава́тае глухава́тыя (неадуш.)
глухава́тых (адуш.)
Т. глухава́тым глухава́тай
глухава́таю
глухава́тым глухава́тымі
М. глухава́тым глухава́тай глухава́тым глухава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)