вы́валіцца
‘атрымацца ў выніку валення (пра сукно)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
вы́валіцца |
вы́валяцца |
| Прошлы час |
| м. |
вы́валіўся |
вы́валіліся |
| ж. |
вы́валілася |
| н. |
вы́валілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́валіся |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012.
вы́валіцца
‘выпасці, упасці з чаго-н.’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́валюся |
вы́валімся |
| 2-я ас. |
вы́валішся |
вы́валіцеся |
| 3-я ас. |
вы́валіцца |
вы́валяцца |
| Прошлы час |
| м. |
вы́валіўся |
вы́валіліся |
| ж. |
вы́валілася |
| н. |
вы́валілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́валіся |
вы́валіцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́валіўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́валіць
‘зрабіць шляхам валення (пра сукно)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́валю |
вы́валім |
| 2-я ас. |
вы́валіш |
вы́валіце |
| 3-я ас. |
вы́валіць |
вы́валяць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́валіў |
вы́валілі |
| ж. |
вы́валіла |
| н. |
вы́валіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́валі |
вы́валіце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́валіўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012.
вы́валіць
‘пераварочваючы, прымусіць выпасці, упасці’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́валю |
вы́валім |
| 2-я ас. |
вы́валіш |
вы́валіце |
| 3-я ас. |
вы́валіць |
вы́валяць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́валіў |
вы́валілі |
| ж. |
вы́валіла |
| н. |
вы́валіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́валі |
вы́валіце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́валіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выва́льванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
выва́льванне |
| Р. |
выва́львання |
| Д. |
выва́льванню |
| В. |
выва́льванне |
| Т. |
выва́льваннем |
| М. |
выва́льванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
выва́львацца
‘атрымлівацца ў выніку валення (пра сукно)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
выва́льваецца |
выва́льваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
выва́льваўся |
выва́льваліся |
| ж. |
выва́львалася |
| н. |
выва́львалася |
Крыніцы:
krapivabr2012.
выва́львацца
‘выпадаць, падаць з чаго-н.’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выва́льваюся |
выва́льваемся |
| 2-я ас. |
выва́льваешся |
выва́льваецеся |
| 3-я ас. |
выва́льваецца |
выва́льваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
выва́льваўся |
выва́льваліся |
| ж. |
выва́львалася |
| н. |
выва́львалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выва́львайся |
выва́львайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выва́льваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выва́льваць
‘пераварочваючы, прымушаць выпасці, упасці’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выва́льваю |
выва́льваем |
| 2-я ас. |
выва́льваеш |
выва́льваеце |
| 3-я ас. |
выва́львае |
выва́льваюць |
| Прошлы час |
| м. |
выва́льваў |
выва́львалі |
| ж. |
выва́львала |
| н. |
выва́львала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выва́львай |
выва́львайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выва́льваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выва́льваць
‘рабіць шляхам валення (пра сукно)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выва́льваю |
выва́льваем |
| 2-я ас. |
выва́льваеш |
выва́льваеце |
| 3-я ас. |
выва́львае |
выва́льваюць |
| Прошлы час |
| м. |
выва́льваў |
выва́львалі |
| ж. |
выва́львала |
| н. |
выва́львала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выва́львай |
выва́львайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выва́льваючы |
Крыніцы:
krapivabr2012.
вывальне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
вывальне́нне |
| Р. |
вывальне́ння |
| Д. |
вывальне́нню |
| В. |
вывальне́нне |
| Т. |
вывальне́ннем |
| М. |
вывальне́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.