вы́валіць
‘зрабіць шляхам валення (пра сукно)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́валю | вы́валім | |
| вы́валіш | вы́валіце | |
| вы́валіць | вы́валяць | |
| Прошлы час | ||
| вы́валіў | вы́валілі | |
| вы́валіла | ||
| вы́валіла | ||
| Загадны лад | ||
| вы́валі | вы́валіце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́валіўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)