вогнетрыва́ла
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| вогнетрыва́ла |
- |
- |
вогнетрыва́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
вогнетрыва́ласць |
| Р. |
вогнетрыва́ласці |
| Д. |
вогнетрыва́ласці |
| В. |
вогнетрыва́ласць |
| Т. |
вогнетрыва́ласцю |
| М. |
вогнетрыва́ласці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вогнетрыва́лы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вогнетрыва́лы |
вогнетрыва́лая |
вогнетрыва́лае |
вогнетрыва́лыя |
| Р. |
вогнетрыва́лага |
вогнетрыва́лай
вогнетрыва́лае |
вогнетрыва́лага |
вогнетрыва́лых |
| Д. |
вогнетрыва́ламу |
вогнетрыва́лай |
вогнетрыва́ламу |
вогнетрыва́лым |
| В. |
вогнетрыва́лы (неадуш.)
вогнетрыва́лага (адуш.) |
вогнетрыва́лую |
вогнетрыва́лае |
вогнетрыва́лыя (неадуш.)
вогнетрыва́лых (адуш.) |
| Т. |
вогнетрыва́лым |
вогнетрыва́лай
вогнетрыва́лаю |
вогнетрыва́лым |
вогнетрыва́лымі |
| М. |
вогнетрыва́лым |
вогнетрыва́лай |
вогнетрыва́лым |
вогнетрыва́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
вогнетушы́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вогнетушы́льны |
вогнетушы́льная |
вогнетушы́льнае |
вогнетушы́льныя |
| Р. |
вогнетушы́льнага |
вогнетушы́льнай
вогнетушы́льнае |
вогнетушы́льнага |
вогнетушы́льных |
| Д. |
вогнетушы́льнаму |
вогнетушы́льнай |
вогнетушы́льнаму |
вогнетушы́льным |
| В. |
вогнетушы́льны (неадуш.)
вогнетушы́льнага (адуш.) |
вогнетушы́льную |
вогнетушы́льнае |
вогнетушы́льныя (неадуш.)
вогнетушы́льных (адуш.) |
| Т. |
вогнетушы́льным |
вогнетушы́льнай
вогнетушы́льнаю |
вогнетушы́льным |
вогнетушы́льнымі |
| М. |
вогнетушы́льным |
вогнетушы́льнай |
вогнетушы́льным |
вогнетушы́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
вогнетушы́цель
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вогнетушы́цель |
вогнетушы́целі |
| Р. |
вогнетушы́целя |
вогнетушы́целяў |
| Д. |
вогнетушы́целю |
вогнетушы́целям |
| В. |
вогнетушы́цель |
вогнетушы́целі |
| Т. |
вогнетушы́целем |
вогнетушы́целямі |
| М. |
вогнетушы́целі |
вогнетушы́целях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вогнетушэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
вогнетушэ́нне |
| Р. |
вогнетушэ́ння |
| Д. |
вогнетушэ́нню |
| В. |
вогнетушэ́нне |
| Т. |
вогнетушэ́ннем |
| М. |
вогнетушэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
вогнеўсто́йлівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
вогнеўсто́йлівасць |
| Р. |
вогнеўсто́йлівасці |
| Д. |
вогнеўсто́йлівасці |
| В. |
вогнеўсто́йлівасць |
| Т. |
вогнеўсто́йлівасцю |
| М. |
вогнеўсто́йлівасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вогнеўсто́йлівы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вогнеўсто́йлівы |
вогнеўсто́йлівая |
вогнеўсто́йлівае |
вогнеўсто́йлівыя |
| Р. |
вогнеўсто́йлівага |
вогнеўсто́йлівай
вогнеўсто́йлівае |
вогнеўсто́йлівага |
вогнеўсто́йлівых |
| Д. |
вогнеўсто́йліваму |
вогнеўсто́йлівай |
вогнеўсто́йліваму |
вогнеўсто́йлівым |
| В. |
вогнеўсто́йлівы (неадуш.)
вогнеўсто́йлівага (адуш.) |
вогнеўсто́йлівую |
вогнеўсто́йлівае |
вогнеўсто́йлівыя (неадуш.)
вогнеўсто́йлівых (адуш.) |
| Т. |
вогнеўсто́йлівым |
вогнеўсто́йлівай
вогнеўсто́йліваю |
вогнеўсто́йлівым |
вогнеўсто́йлівымі |
| М. |
вогнеўсто́йлівым |
вогнеўсто́йлівай |
вогнеўсто́йлівым |
вогнеўсто́йлівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
во́гнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
во́гнік |
| Р. |
во́гніку |
| Д. |
во́гніку |
| В. |
во́гнік |
| Т. |
во́гнікам |
| М. |
во́гніку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.