Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшюя-

ваўня́начка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ваўня́начка ваўня́начкі
Р. ваўня́начкі ваўня́начак
Д. ваўня́начцы ваўня́начкам
В. ваўня́начку ваўня́начкі
Т. ваўня́начкай
ваўня́начкаю		 ваўня́начкамі
М. ваўня́начцы ваўня́начках

Крыніцы: piskunou2012.

ваўня́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ваўня́нка ваўня́нкі
Р. ваўня́нкі ваўня́нак
Д. ваўня́нцы ваўня́нкам
В. ваўня́нку ваўня́нкі
Т. ваўня́нкай
ваўня́нкаю		 ваўня́нкамі
М. ваўня́нцы ваўня́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ваўня́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ваўня́ны ваўня́ная ваўня́нае ваўня́ныя
Р. ваўня́нага ваўня́най
ваўня́нае		 ваўня́нага ваўня́ных
Д. ваўня́наму ваўня́най ваўня́наму ваўня́ным
В. ваўня́ны (неадуш.)
ваўня́нага (адуш.)		 ваўня́ную ваўня́нае ваўня́ныя (неадуш.)
ваўня́ных (адуш.)
Т. ваўня́ным ваўня́най
ваўня́наю		 ваўня́ным ваўня́нымі
М. ваўня́ным ваўня́най ваўня́ным ваўня́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ваўрэ́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ваўрэ́лы ваўрэ́лая ваўрэ́лае ваўрэ́лыя
Р. ваўрэ́лага ваўрэ́лай
ваўрэ́лае		 ваўрэ́лага ваўрэ́лых
Д. ваўрэ́ламу ваўрэ́лай ваўрэ́ламу ваўрэ́лым
В. ваўрэ́лы (неадуш.)
ваўрэ́лага (адуш.)		 ваўрэ́лую ваўрэ́лае ваўрэ́лыя (неадуш.)
ваўрэ́лых (адуш.)
Т. ваўрэ́лым ваўрэ́лай
ваўрэ́лаю		 ваўрэ́лым ваўрэ́лымі
М. ваўрэ́лым ваўрэ́лай ваўрэ́лым ваўрэ́лых

Крыніцы: piskunou2012.

ваўрэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ваўрэ́ю ваўрэ́ем
2-я ас. ваўрэ́еш ваўрэ́еце
3-я ас. ваўрэ́е ваўрэ́юць
Прошлы час
м. ваўрэ́ў ваўрэ́лі
ж. ваўрэ́ла
н. ваўрэ́ла
Загадны лад
2-я ас. ваўрэ́й ваўрэ́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час ваўрэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Ваўча́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ваўча́
Р. Ваўчы́
Д. Ваўчы́
В. Ваўчу́
Т. Ваўчо́й
Ваўчо́ю
М. Ваўчы́

ваўча́начны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ваўча́начны ваўча́начная ваўча́начнае ваўча́начныя
Р. ваўча́начнага ваўча́начнай
ваўча́начнае		 ваўча́начнага ваўча́начных
Д. ваўча́начнаму ваўча́начнай ваўча́начнаму ваўча́начным
В. ваўча́начны
ваўча́начнага		 ваўча́начную ваўча́начнае ваўча́начныя
ваўча́начных
Т. ваўча́начным ваўча́начнай
ваўча́начнаю		 ваўча́начным ваўча́начнымі
М. ваўча́начным ваўча́начнай ваўча́начным ваўча́начных

Крыніцы: tsblm1996.

ваўчанё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. ваўчанё́ ваўчаня́ты
Р. ваўчаня́ці ваўчаня́т
Д. ваўчаня́ці ваўчаня́там
В. ваўчанё́ ваўчаня́т
Т. ваўчанё́м ваўчаня́тамі
М. ваўчаня́ці ваўчаня́тах

Іншыя варыянты: ваўчаня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ваўча́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ваўча́нка ваўча́нкі
Р. ваўча́нкі ваўча́нак
Д. ваўча́нцы ваўча́нкам
В. ваўча́нку ваўча́нкі
Т. ваўча́нкай
ваўча́нкаю		 ваўча́нкамі
М. ваўча́нцы ваўча́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ваўчаня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. ваўчаня́ ваўчаня́ты
Р. ваўчаня́ці ваўчаня́т
Д. ваўчаня́ці ваўчаня́там
В. ваўчаня́ ваўчаня́т
Т. ваўчанё́м ваўчаня́тамі
М. ваўчаня́ці ваўчаня́тах

Іншыя варыянты: ваўчанё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.