блукуня́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| блукуня́нне | |
| блукуня́ння | |
| блукуня́нню | |
| блукуня́нне | |
| блукуня́ннем | |
| блукуня́нні |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэнніблукуня́цца
‘блукаць, хадзіць без мэты’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| блукуня́юся | блукуня́емся | |
| блукуня́ешся | блукуня́ецеся | |
| блукуня́ецца | блукуня́юцца | |
| Прошлы час | ||
| блукуня́ўся | блукуня́ліся | |
| блукуня́лася | ||
| блукуня́лася | ||
| Загадны лад | ||
| блукуня́йся | блукуня́йцеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| блукуня́ючыся | ||
Крыніцы:
блукуня́ць
‘блукаць, хадзіць без мэты’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| блукуня́ю | блукуня́ем | |
| блукуня́еш | блукуня́еце | |
| блукуня́е | блукуня́юць | |
| Прошлы час | ||
| блукуня́ў | блукуня́лі | |
| блукуня́ла | ||
| блукуня́ла | ||
| Загадны лад | ||
| блукуня́й | блукуня́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| блукуня́ючы | ||
Крыніцы: