Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

А́ўстэрліц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. А́ўстэрліц
Р. А́ўстэрліца
Д. А́ўстэрліцу
В. А́ўстэрліц
Т. А́ўстэрліцам
М. А́ўстэрліцы

аўстэрлі́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўстэрлі́цкі аўстэрлі́цкая аўстэрлі́цкае аўстэрлі́цкія
Р. аўстэрлі́цкага аўстэрлі́цкай
аўстэрлі́цкае
аўстэрлі́цкага аўстэрлі́цкіх
Д. аўстэрлі́цкаму аўстэрлі́цкай аўстэрлі́цкаму аўстэрлі́цкім
В. аўстэрлі́цкі (неадуш.)
аўстэрлі́цкага (адуш.)
аўстэрлі́цкую аўстэрлі́цкае аўстэрлі́цкія (неадуш.)
аўстэрлі́цкіх (адуш.)
Т. аўстэрлі́цкім аўстэрлі́цкай
аўстэрлі́цкаю
аўстэрлі́цкім аўстэрлі́цкімі
М. аўстэрлі́цкім аўстэрлі́цкай аўстэрлі́цкім аўстэрлі́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

аўстэ́рыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аўстэ́рыя аўстэ́рыі
Р. аўстэ́рыі аўстэ́рый
Д. аўстэ́рыі аўстэ́рыям
В. аўстэ́рыю аўстэ́рыі
Т. аўстэ́рыяй
аўстэ́рыяю
аўстэ́рыямі
М. аўстэ́рыі аўстэ́рыях

Крыніцы: piskunou2012.

аўсюга́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. аўсюга́н
Р. аўсюга́ну
Д. аўсюга́ну
В. аўсюга́н
Т. аўсюга́нам
М. аўсюга́не

Крыніцы: piskunou2012.

аўсю́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. аўсю́к
Р. аўсюку́
Д. аўсюку́
В. аўсю́к
Т. аўсюко́м
М. аўсюку́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аўсюкаадбо́рнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўсюкаадбо́рнік аўсюкаадбо́рнікі
Р. аўсюкаадбо́рніка аўсюкаадбо́рнікаў
Д. аўсюкаадбо́рніку аўсюкаадбо́рнікам
В. аўсюкаадбо́рнік аўсюкаадбо́рнікі
Т. аўсюкаадбо́рнікам аўсюкаадбо́рнікамі
М. аўсюкаадбо́рніку аўсюкаадбо́рніках

Крыніцы: piskunou2012.

аўсюко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўсюко́вы аўсюко́вая аўсюко́вае аўсюко́выя
Р. аўсюко́вага аўсюко́вай
аўсюко́вае
аўсюко́вага аўсюко́вых
Д. аўсюко́ваму аўсюко́вай аўсюко́ваму аўсюко́вым
В. аўсюко́вы (неадуш.)
аўсюко́вага (адуш.)
аўсюко́вую аўсюко́вае аўсюко́выя (неадуш.)
аўсюко́вых (адуш.)
Т. аўсюко́вым аўсюко́вай
аўсюко́ваю
аўсюко́вым аўсюко́вымі
М. аўсюко́вым аўсюко́вай аўсюко́вым аўсюко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Аўся́дава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Аўся́дава
Р. Аўся́дава
Д. Аўся́даву
В. Аўся́дава
Т. Аўся́давам
М. Аўся́даве

Аўсямі́рава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Аўсямі́рава
Р. Аўсямі́рава
Д. Аўсямі́раву
В. Аўсямі́рава
Т. Аўсямі́равам
М. Аўсямі́раве

аўся́нік

‘насякомае’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўся́нік аўся́нікі
Р. аўся́ніка аўся́нікаў
Д. аўся́ніку аўся́нікам
В. аўся́ніка аўся́нікаў
Т. аўся́нікам аўся́нікамі
М. аўся́ніку аўся́ніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.