аланто́іс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аланто́іс |
аланто́ісы |
Р. |
аланто́іса |
аланто́ісаў |
Д. |
аланто́ісу |
аланто́ісам |
В. |
аланто́іс |
аланто́ісы |
Т. |
аланто́ісам |
аланто́ісамі |
М. |
аланто́ісе |
аланто́ісах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ала́нцьева
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ала́нцьева |
Р. |
Ала́нцьева |
Д. |
Ала́нцьеву |
В. |
Ала́нцьева |
Т. |
Ала́нцьевам |
М. |
Ала́нцьеве |
алапа́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
алапа́т |
алапа́ты |
Р. |
алапа́та |
алапа́таў |
Д. |
алапа́ту |
алапа́там |
В. |
алапа́та |
алапа́таў |
Т. |
алапа́там |
алапа́тамі |
М. |
алапа́це |
алапа́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
алапаты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
алапаты́чны |
алапаты́чная |
алапаты́чнае |
алапаты́чныя |
Р. |
алапаты́чнага |
алапаты́чнай алапаты́чнае |
алапаты́чнага |
алапаты́чных |
Д. |
алапаты́чнаму |
алапаты́чнай |
алапаты́чнаму |
алапаты́чным |
В. |
алапаты́чны (неадуш.) алапаты́чнага (адуш.) |
алапаты́чную |
алапаты́чнае |
алапаты́чныя (неадуш.) алапаты́чных (адуш.) |
Т. |
алапаты́чным |
алапаты́чнай алапаты́чнаю |
алапаты́чным |
алапаты́чнымі |
М. |
алапаты́чным |
алапаты́чнай |
алапаты́чным |
алапаты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
алапа́тыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
алапа́тыя |
Р. |
алапа́тыі |
Д. |
алапа́тыі |
В. |
алапа́тыю |
Т. |
алапа́тыяй алапа́тыяю |
М. |
алапа́тыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
алапла́стыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
алапла́стыка |
Р. |
алапла́стыкі |
Д. |
алапла́стыцы |
В. |
алапла́стыку |
Т. |
алапла́стыкай алапла́стыкаю |
М. |
алапла́стыцы |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
алармі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
алармі́зм |
Р. |
алармі́зму |
Д. |
алармі́зму |
В. |
алармі́зм |
Т. |
алармі́змам |
М. |
алармі́зме |
Крыніцы:
piskunou2012.
алармі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
алармі́ст |
алармі́сты |
Р. |
алармі́ста |
алармі́стаў |
Д. |
алармі́сту |
алармі́стам |
В. |
алармі́ста |
алармі́стаў |
Т. |
алармі́стам |
алармі́стамі |
М. |
алармі́сце |
алармі́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.