Ажу́лаўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Ажу́лаўка | |
| Ажу́лаўкі | |
| Ажу́лаўцы | |
| Ажу́лаўку | |
| Ажу́лаўкай Ажу́лаўкаю |
|
| Ажу́лаўцы |
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
СкарачэнніАжу́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ажу́ны | |
| Ажу́н Ажу́наў |
|
| Ажу́нам | |
| Ажу́ны | |
| Ажу́намі | |
| Ажу́нах |
ажу́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ажу́р | |
| ажу́ру | |
| ажу́ру | |
| ажу́р | |
| ажу́рам | |
| ажу́ры |
Крыніцы:
ажу́р
прыслоўе
| ажу́р | - | - |
Крыніцы:
ажу́рна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| ажу́рна | - | - |
Крыніцы:
ажу́рнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| ажу́рнасць | |
| ажу́рнасці | |
| ажу́рнасці | |
| ажу́рнасць | |
| ажу́рнасцю | |
| ажу́рнасці |
Крыніцы:
ажу́рны
прыметнік, якасны
| ажу́рны | ажу́рная | ажу́рнае | ажу́рныя | |
| ажу́рнага | ажу́рнай ажу́рнае |
ажу́рнага | ажу́рных | |
| ажу́рнаму | ажу́рнай | ажу́рнаму | ажу́рным | |
| ажу́рны ( ажу́рнага ( |
ажу́рную | ажу́рнае | ажу́рныя ( ажу́рных ( |
|
| ажу́рным | ажу́рнай ажу́рнаю |
ажу́рным | ажу́рнымі | |
| ажу́рным | ажу́рнай | ажу́рным | ажу́рных | |
Крыніцы:
Ажуро́йсці
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ажуро́йсці | |
| Ажуро́йсцяў | |
| Ажуро́йсцям | |
| Ажуро́йсці | |
| Ажуро́йсцямі | |
| Ажуро́йсцях |
а́жыа
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
| а́жыа | а́жыа | |
| а́жыа | а́жыа | |
| а́жыа | а́жыа | |
| а́жыа | а́жыа | |
| а́жыа | а́жыа | |
| а́жыа | а́жыа |
Крыніцы:
а́жыа
прыслоўе
| а́жыа | - | - |
Крыніцы: