аўтапераво́зка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтапераво́зка |
аўтапераво́зкі |
| Р. |
аўтапераво́зкі |
аўтапераво́зак |
| Д. |
аўтапераво́зцы |
аўтапераво́зкам |
| В. |
аўтапераво́зку |
аўтапераво́зкі |
| Т. |
аўтапераво́зкай
аўтапераво́зкаю |
аўтапераво́зкамі |
| М. |
аўтапераво́зцы |
аўтапераво́зках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аўтапераво́зчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтапераво́зчык |
аўтапераво́зчыкі |
| Р. |
аўтапераво́зчыка |
аўтапераво́зчыкаў |
| Д. |
аўтапераво́зчыку |
аўтапераво́зчыкам |
| В. |
аўтапераво́зчыка |
аўтапераво́зчыкаў |
| Т. |
аўтапераво́зчыкам |
аўтапераво́зчыкамі |
| М. |
аўтапераво́зчыку |
аўтапераво́зчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтапераго́ншчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтапераго́ншчык |
аўтапераго́ншчыкі |
| Р. |
аўтапераго́ншчыка |
аўтапераго́ншчыкаў |
| Д. |
аўтапераго́ншчыку |
аўтапераго́ншчыкам |
| В. |
аўтапераго́ншчыка |
аўтапераго́ншчыкаў |
| Т. |
аўтапераго́ншчыкам |
аўтапераго́ншчыкамі |
| М. |
аўтапераго́ншчыку |
аўтапераго́ншчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтаперагру́зка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтаперагру́зка |
аўтаперагру́зкі |
| Р. |
аўтаперагру́зкі |
аўтаперагру́зак |
| Д. |
аўтаперагру́зцы |
аўтаперагру́зкам |
| В. |
аўтаперагру́зку |
аўтаперагру́зкі |
| Т. |
аўтаперагру́зкай
аўтаперагру́зкаю |
аўтаперагру́зкамі |
| М. |
аўтаперагру́зцы |
аўтаперагру́зках |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтаперагру́зчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтаперагру́зчык |
аўтаперагру́зчыкі |
| Р. |
аўтаперагру́зчыка |
аўтаперагру́зчыкаў |
| Д. |
аўтаперагру́зчыку |
аўтаперагру́зчыкам |
| В. |
аўтаперагру́зчык |
аўтаперагру́зчыкі |
| Т. |
аўтаперагру́зчыкам |
аўтаперагру́зчыкамі |
| М. |
аўтаперагру́зчыку |
аўтаперагру́зчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтаперакла́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтаперакла́д |
аўтаперакла́ды |
| Р. |
аўтаперакла́ду |
аўтаперакла́даў |
| Д. |
аўтаперакла́ду |
аўтаперакла́дам |
| В. |
аўтаперакла́д |
аўтаперакла́ды |
| Т. |
аўтаперакла́дам |
аўтаперакла́дамі |
| М. |
аўтаперакла́дзе |
аўтаперакла́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтаперасо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтаперасо́ўка |
аўтаперасо́ўкі |
| Р. |
аўтаперасо́ўкі |
аўтаперасо́вак |
| Д. |
аўтаперасо́ўцы |
аўтаперасо́ўкам |
| В. |
аўтаперасо́ўку |
аўтаперасо́ўкі |
| Т. |
аўтаперасо́ўкай
аўтаперасо́ўкаю |
аўтаперасо́ўкамі |
| М. |
аўтаперасо́ўцы |
аўтаперасо́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аўтаперасо́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтаперасо́ўны |
аўтаперасо́ўная |
аўтаперасо́ўнае |
аўтаперасо́ўныя |
| Р. |
аўтаперасо́ўнага |
аўтаперасо́ўнай
аўтаперасо́ўнае |
аўтаперасо́ўнага |
аўтаперасо́ўных |
| Д. |
аўтаперасо́ўнаму |
аўтаперасо́ўнай |
аўтаперасо́ўнаму |
аўтаперасо́ўным |
| В. |
аўтаперасо́ўны (неадуш.)
аўтаперасо́ўнага (адуш.) |
аўтаперасо́ўную |
аўтаперасо́ўнае |
аўтаперасо́ўныя (неадуш.)
аўтаперасо́ўных (адуш.) |
| Т. |
аўтаперасо́ўным |
аўтаперасо́ўнай
аўтаперасо́ўнаю |
аўтаперасо́ўным |
аўтаперасо́ўнымі |
| М. |
аўтаперасо́ўным |
аўтаперасо́ўнай |
аўтаперасо́ўным |
аўтаперасо́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
аўтапераўтвара́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтапераўтвара́льнік |
аўтапераўтвара́льнікі |
| Р. |
аўтапераўтвара́льніка |
аўтапераўтвара́льнікаў |
| Д. |
аўтапераўтвара́льніку |
аўтапераўтвара́льнікам |
| В. |
аўтапераўтвара́льнік |
аўтапераўтвара́льнікі |
| Т. |
аўтапераўтвара́льнікам |
аўтапераўтвара́льнікамі |
| М. |
аўтапераўтвара́льніку |
аўтапераўтвара́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.