даві́ць
‘скончыць віць’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| даўю́ | даўё́м | |
| даўе́ш | даўяце́ | |
| даўе́ | даўю́ць | |
| Прошлы час | ||
| даві́ў | давілі́ | |
| давіла́ | ||
| давіло́ | ||
| Загадны лад | ||
| даві́ | даві́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| даві́ўшы | ||
Крыніцы:
даві́ць
‘скончыць віць’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| даўю́ | даўё́м | |
| даўе́ш | даўяце́ | |
| даўе́ | даўю́ць | |
| Прошлы час | ||
| даві́ў | давілі́ | |
| давіла́ | ||
| давіло́ | ||
| Загадны лад | ||
| даві́ | даві́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| даві́ўшы | ||
Крыніцы:
даво́дачны
прыметнік, адносны
| даво́дачны | даво́дачная | даво́дачнае | даво́дачныя | |
| даво́дачнага | даво́дачнай даво́дачнае |
даво́дачнага | даво́дачных | |
| даво́дачнаму | даво́дачнай | даво́дачнаму | даво́дачным | |
| даво́дачны ( даво́дачнага ( |
даво́дачную | даво́дачнае | даво́дачныя ( даво́дачных ( |
|
| даво́дачным | даво́дачнай даво́дачнаю |
даво́дачным | даво́дачнымі | |
| даво́дачным | даво́дачнай | даво́дачным | даво́дачных | |
Крыніцы:
даво́джванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| даво́джванне | |
| даво́джвання | |
| даво́джванню | |
| даво́джванне | |
| даво́джваннем | |
| даво́джванні |
Крыніцы:
даво́дзіцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| даво́джуся | даво́дзімся | |
| даво́дзішся | даво́дзіцеся | |
| даво́дзіцца | даво́дзяцца | |
| Прошлы час | ||
| даво́дзіўся | даво́дзіліся | |
| даво́дзілася | ||
| даво́дзілася | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| даво́дзячыся | ||
Крыніцы:
даво́дзіць
‘даказваць, пацвярджаць’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| даво́джу | даво́дзім | |
| даво́дзіш | даво́дзіце | |
| даво́дзіць | даво́дзяць | |
| Прошлы час | ||
| даво́дзіў | даво́дзілі | |
| даво́дзіла | ||
| даво́дзіла | ||
| Загадны лад | ||
| даво́дзь | даво́дзьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| даво́дзячы | ||
Крыніцы:
даво́дзіць
‘прыводзіць, праводзіць, абавязваць, падганяць’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| даво́джу | даво́дзім | |
| даво́дзіш | даво́дзіце | |
| даво́дзіць | даво́дзяць | |
| Прошлы час | ||
| даво́дзіў | даво́дзілі | |
| даво́дзіла | ||
| даво́дзіла | ||
| Загадны лад | ||
| даво́дзь | даво́дзьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| даво́дзячы | ||
Крыніцы:
даво́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| даво́дка | |
| даво́дкі | |
| даво́дцы | |
| даво́дку | |
| даво́дкай даво́дкаю |
|
| даво́дцы |
Крыніцы:
даво́дліва
прыслоўе
| даво́дліва | - | - |
Крыніцы:
даво́длівы
прыметнік, адносны
| даво́длівы | даво́длівая | даво́длівае | даво́длівыя | |
| даво́длівага | даво́длівай даво́длівае |
даво́длівага | даво́длівых | |
| даво́дліваму | даво́длівай | даво́дліваму | даво́длівым | |
| даво́длівы ( даво́длівага ( |
даво́длівую | даво́длівае | даво́длівыя ( даво́длівых ( |
|
| даво́длівым | даво́длівай даво́дліваю |
даво́длівым | даво́длівымі | |
| даво́длівым | даво́длівай | даво́длівым | даво́длівых | |
Крыніцы:
даво́дчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| даво́дчык | даво́дчыкі | |
| даво́дчыка | даво́дчыкаў | |
| даво́дчыку | даво́дчыкам | |
| даво́дчык | даво́дчыкі | |
| даво́дчыкам | даво́дчыкамі | |
| даво́дчыку | даво́дчыках |
Крыніцы: