Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

акмеі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. акмеі́стка акмеі́сткі
Р. акмеі́сткі акмеі́стак
Д. акмеі́стцы акмеі́сткам
В. акмеі́стку акмеі́стак
Т. акмеі́сткай
акмеі́сткаю
акмеі́сткамі
М. акмеі́стцы акмеі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

акмеісты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. акмеісты́чны акмеісты́чная акмеісты́чнае акмеісты́чныя
Р. акмеісты́чнага акмеісты́чнай
акмеісты́чнае
акмеісты́чнага акмеісты́чных
Д. акмеісты́чнаму акмеісты́чнай акмеісты́чнаму акмеісты́чным
В. акмеісты́чны (неадуш.)
акмеісты́чнага (адуш.)
акмеісты́чную акмеісты́чнае акмеісты́чныя (неадуш.)
акмеісты́чных (адуш.)
Т. акмеісты́чным акмеісты́чнай
акмеісты́чнаю
акмеісты́чным акмеісты́чнымі
М. акмеісты́чным акмеісты́чнай акмеісты́чным акмеісты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

акмеі́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. акмеі́сцкі акмеі́сцкая акмеі́сцкае акмеі́сцкія
Р. акмеі́сцкага акмеі́сцкай
акмеі́сцкае
акмеі́сцкага акмеі́сцкіх
Д. акмеі́сцкаму акмеі́сцкай акмеі́сцкаму акмеі́сцкім
В. акмеі́сцкі (неадуш.)
акмеі́сцкага (адуш.)
акмеі́сцкую акмеі́сцкае акмеі́сцкія (неадуш.)
акмеі́сцкіх (адуш.)
Т. акмеі́сцкім акмеі́сцкай
акмеі́сцкаю
акмеі́сцкім акмеі́сцкімі
М. акмеі́сцкім акмеі́сцкай акмеі́сцкім акмеі́сцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Акмяне́і

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Акмяне́і
Р. Акмяне́яў
Д. Акмяне́ям
В. Акмяне́і
Т. Акмяне́ямі
М. Акмяне́ях

акно́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. акно́ во́кны
акны́
Р. акна́ во́кнаў
ако́н
Д. акну́ во́кнам
В. акно́ во́кны
акны́
Т. акно́м во́кнамі
М. акне́ во́кнах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

акнэ́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. акнэ́ акнэ́
Р. акнэ́ акнэ́
Д. акнэ́ акнэ́
В. акнэ́ акнэ́
Т. акнэ́ акнэ́
М. акнэ́ акнэ́

Крыніцы: sbm2012.

ако́ваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ако́ваны ако́ваная ако́ванае ако́ваныя
Р. ако́ванага ако́ванай
ако́ванае
ако́ванага ако́ваных
Д. ако́ванаму ако́ванай ако́ванаму ако́ваным
В. ако́ваны
ако́ванага
ако́ваную ако́ванае ако́ваныя
Т. ако́ваным ако́ванай
ако́ванаю
ако́ваным ако́ванымі
М. ако́ваным ако́ванай ако́ваным ако́ваных

Крыніцы: krapivabr2012.

ако́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ако́ваны ако́ваная ако́ванае ако́ваныя
Р. ако́ванага ако́ванай ако́ванага ако́ваных
Д. ако́ванаму ако́ванай ако́ванаму ако́ваным
В. ако́ваны
ако́ванага
ако́ваную ако́ванае ако́ваныя
ако́ваных
Т. ако́ваным ако́ванай
ако́ванаю
ако́ваным ако́ванымі
М. ако́ваным ако́ванай ако́ваным ако́ваных

Кароткая форма: ако́вана.

Іншыя варыянты: акава́ны.

Крыніцы: krapivabr2012.

ако́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ако́вачны ако́вачная ако́вачнае ако́вачныя
Р. ако́вачнага ако́вачнай
ако́вачнае
ако́вачнага ако́вачных
Д. ако́вачнаму ако́вачнай ако́вачнаму ако́вачным
В. ако́вачны
ако́вачнага
ако́вачную ако́вачнае ако́вачныя
ако́вачных
Т. ако́вачным ако́вачнай
ако́вачнаю
ако́вачным ако́вачнымі
М. ако́вачным ако́вачнай ако́вачным ако́вачных

Крыніцы: tsblm1996.

ако́вы

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. ако́вы
Р. ако́ваў
Д. ако́вам
В. ако́вы
Т. ако́вамі
М. ако́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.