Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

непаўнапра́ўе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. непаўнапра́ўе
Р. непаўнапра́ўя
Д. непаўнапра́ўю
В. непаўнапра́ўе
Т. непаўнапра́ўем
М. непаўнапра́ўі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

непаўнапра́ўна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
непаўнапра́ўна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

непаўнапра́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. непаўнапра́ўнасць
Р. непаўнапра́ўнасці
Д. непаўнапра́ўнасці
В. непаўнапра́ўнасць
Т. непаўнапра́ўнасцю
М. непаўнапра́ўнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

непаўнапра́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. непаўнапра́ўны непаўнапра́ўная непаўнапра́ўнае непаўнапра́ўныя
Р. непаўнапра́ўнага непаўнапра́ўнай
непаўнапра́ўнае
непаўнапра́ўнага непаўнапра́ўных
Д. непаўнапра́ўнаму непаўнапра́ўнай непаўнапра́ўнаму непаўнапра́ўным
В. непаўнапра́ўны (неадуш.)
непаўнапра́ўнага (адуш.)
непаўнапра́ўную непаўнапра́ўнае непаўнапра́ўныя (неадуш.)
непаўнапра́ўных (адуш.)
Т. непаўнапра́ўным непаўнапра́ўнай
непаўнапра́ўнаю
непаўнапра́ўным непаўнапра́ўнымі
М. непаўнапра́ўным непаўнапра́ўнай непаўнапра́ўным непаўнапра́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

непаўната́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. непаўната́
Р. непаўнаты́
Д. непаўнаце́
В. непаўнату́
Т. непаўнато́й
непаўнато́ю
М. непаўнаце́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

непаўнацэ́нна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
непаўнацэ́нна - -

непаўнацэ́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. непаўнацэ́ннасць
Р. непаўнацэ́ннасці
Д. непаўнацэ́ннасці
В. непаўнацэ́ннасць
Т. непаўнацэ́ннасцю
М. непаўнацэ́ннасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

непаўнацэ́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. непаўнацэ́нны непаўнацэ́нная непаўнацэ́ннае непаўнацэ́нныя
Р. непаўнацэ́ннага непаўнацэ́ннай
непаўнацэ́ннае
непаўнацэ́ннага непаўнацэ́нных
Д. непаўнацэ́ннаму непаўнацэ́ннай непаўнацэ́ннаму непаўнацэ́нным
В. непаўнацэ́нны (неадуш.)
непаўнацэ́ннага (адуш.)
непаўнацэ́нную непаўнацэ́ннае непаўнацэ́нныя (неадуш.)
непаўнацэ́нных (адуш.)
Т. непаўнацэ́нным непаўнацэ́ннай
непаўнацэ́ннаю
непаўнацэ́нным непаўнацэ́ннымі
М. непаўнацэ́нным непаўнацэ́ннай непаўнацэ́нным непаўнацэ́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

непаўтара́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. непаўтара́льнасць
Р. непаўтара́льнасці
Д. непаўтара́льнасці
В. непаўтара́льнасць
Т. непаўтара́льнасцю
М. непаўтара́льнасці

Крыніцы: piskunou2012.

непаўтара́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. непаўтара́льны непаўтара́льная непаўтара́льнае непаўтара́льныя
Р. непаўтара́льнага непаўтара́льнай
непаўтара́льнае
непаўтара́льнага непаўтара́льных
Д. непаўтара́льнаму непаўтара́льнай непаўтара́льнаму непаўтара́льным
В. непаўтара́льны (неадуш.)
непаўтара́льнага (адуш.)
непаўтара́льную непаўтара́льнае непаўтара́льныя (неадуш.)
непаўтара́льных (адуш.)
Т. непаўтара́льным непаўтара́льнай
непаўтара́льнаю
непаўтара́льным непаўтара́льнымі
М. непаўтара́льным непаўтара́льнай непаўтара́льным непаўтара́льных

Крыніцы: piskunou2012.