непаўнацэ́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. непаўнацэ́нны непаўнацэ́нная непаўнацэ́ннае непаўнацэ́нныя
Р. непаўнацэ́ннага непаўнацэ́ннай
непаўнацэ́ннае		 непаўнацэ́ннага непаўнацэ́нных
Д. непаўнацэ́ннаму непаўнацэ́ннай непаўнацэ́ннаму непаўнацэ́нным
В. непаўнацэ́нны (неадуш.)
непаўнацэ́ннага (адуш.)		 непаўнацэ́нную непаўнацэ́ннае непаўнацэ́нныя (неадуш.)
непаўнацэ́нных (адуш.)
Т. непаўнацэ́нным непаўнацэ́ннай
непаўнацэ́ннаю		 непаўнацэ́нным непаўнацэ́ннымі
М. непаўнацэ́нным непаўнацэ́ннай непаўнацэ́нным непаўнацэ́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)