падшрубава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
падшрубава́ны |
падшрубава́ная |
падшрубава́нае |
падшрубава́ныя |
Р. |
падшрубава́нага |
падшрубава́най падшрубава́нае |
падшрубава́нага |
падшрубава́ных |
Д. |
падшрубава́наму |
падшрубава́най |
падшрубава́наму |
падшрубава́ным |
В. |
падшрубава́ны (неадуш.) падшрубава́нага (адуш.) |
падшрубава́ную |
падшрубава́нае |
падшрубава́ныя (неадуш.) падшрубава́ных (адуш.) |
Т. |
падшрубава́ным |
падшрубава́най падшрубава́наю |
падшрубава́ным |
падшрубава́нымі |
М. |
падшрубава́ным |
падшрубава́най |
падшрубава́ным |
падшрубава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
падшрубава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
падшрубава́ны |
падшрубава́ная |
падшрубава́нае |
падшрубава́ныя |
Р. |
падшрубава́нага |
падшрубава́най падшрубава́нае |
падшрубава́нага |
падшрубава́ных |
Д. |
падшрубава́наму |
падшрубава́най |
падшрубава́наму |
падшрубава́ным |
В. |
падшрубава́ны (неадуш.) падшрубава́нага (адуш.) |
падшрубава́ную |
падшрубава́нае |
падшрубава́ныя (неадуш.) падшрубава́ных (адуш.) |
Т. |
падшрубава́ным |
падшрубава́най падшрубава́наю |
падшрубава́ным |
падшрубава́нымі |
М. |
падшрубава́ным |
падшрубава́най |
падшрубава́ным |
падшрубава́ных |
Кароткая форма: падшрубава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
падшрубава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
падшрубу́ю |
падшрубу́ем |
2-я ас. |
падшрубу́еш |
падшрубу́еце |
3-я ас. |
падшрубу́е |
падшрубу́юць |
Прошлы час |
м. |
падшрубава́ў |
падшрубава́лі |
ж. |
падшрубава́ла |
н. |
падшрубава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
падшрубу́й |
падшрубу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
падшрубава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
падшрубо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
падшрубо́ўванне |
Р. |
падшрубо́ўвання |
Д. |
падшрубо́ўванню |
В. |
падшрубо́ўванне |
Т. |
падшрубо́ўваннем |
М. |
падшрубо́ўванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
падшрубо́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
падшрубо́ўваецца |
падшрубо́ўваюцца |
Прошлы час |
м. |
падшрубо́ўваўся |
падшрубо́ўваліся |
ж. |
падшрубо́ўвалася |
н. |
падшрубо́ўвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
падшрубо́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
падшрубо́ўваю |
падшрубо́ўваем |
2-я ас. |
падшрубо́ўваеш |
падшрубо́ўваеце |
3-я ас. |
падшрубо́ўвае |
падшрубо́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
падшрубо́ўваў |
падшрубо́ўвалі |
ж. |
падшрубо́ўвала |
н. |
падшрубо́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
падшрубо́ўвай |
падшрубо́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
падшрубо́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
падшта́нікі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
падшта́нікі |
Р. |
падшта́нікаў |
Д. |
падшта́нікам |
В. |
падшта́нікі |
Т. |
падшта́нікамі |
М. |
падшта́ніках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
падштукава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
падштукава́ны |
падштукава́ная |
падштукава́нае |
падштукава́ныя |
Р. |
падштукава́нага |
падштукава́най падштукава́нае |
падштукава́нага |
падштукава́ных |
Д. |
падштукава́наму |
падштукава́най |
падштукава́наму |
падштукава́ным |
В. |
падштукава́ны (неадуш.) падштукава́нага (адуш.) |
падштукава́ную |
падштукава́нае |
падштукава́ныя (неадуш.) падштукава́ных (адуш.) |
Т. |
падштукава́ным |
падштукава́най падштукава́наю |
падштукава́ным |
падштукава́нымі |
М. |
падштукава́ным |
падштукава́най |
падштукава́ным |
падштукава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
падштуко́ўваць
‘закрываць адтуліну, дзірку, забіваючы, закладаючы яе чым-небудзь (падштукоўваць што-небудзь) ’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
падштуко́ўваю |
падштуко́ўваем |
2-я ас. |
падштуко́ўваеш |
падштуко́ўваеце |
3-я ас. |
падштуко́ўвае |
падштуко́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
падштуко́ўваў |
падштуко́ўвалі |
ж. |
падштуко́ўвала |
н. |
падштуко́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
падштуко́ўвай |
падштуко́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
падштуко́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.