Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

упі́ска

‘дзеянне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. упі́ска
Р. упі́скі
Д. упі́сцы
В. упі́ску
Т. упі́скай
упі́скаю
М. упі́сцы

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

упі́ска

‘тое, што ўпісана’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. упі́ска упі́скі
Р. упі́скі упі́сак
Д. упі́сцы упі́скам
В. упі́ску упі́скі
Т. упі́скай
упі́скаю		 упі́скамі
М. упі́сцы упі́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

упісны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упісны́ упісна́я упісно́е упісны́я
Р. упісно́га упісно́й
упісно́е		 упісно́га упісны́х
Д. упісно́му упісно́й упісно́му упісны́м
В. упісны́ (неадуш.)
упісно́га (адуш.)		 упісну́ю упісно́е упісны́я (неадуш.)
упісны́х (адуш.)
Т. упісны́м упісно́й
упісно́ю		 упісны́м упісны́мі
М. упісны́м упісно́й упісны́м упісны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

упі́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упі́ты упі́тая упі́тае упі́тыя
Р. упі́тага упі́тай
упі́тае		 упі́тага упі́тых
Д. упі́таму упі́тай упі́таму упі́тым
В. упі́ты (неадуш.)
упі́тага (адуш.)		 упі́тую упі́тае упі́тыя (неадуш.)
упі́тых (адуш.)
Т. упі́тым упі́тай
упі́таю		 упі́тым упі́тымі
М. упі́тым упі́тай упі́тым упі́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

упі́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упі́ты упі́тая упі́тае упі́тыя
Р. упі́тага упі́тай
упі́тае		 упі́тага упі́тых
Д. упі́таму упі́тай упі́таму упі́тым
В. упі́ты (неадуш.)
упі́тага (адуш.)		 упі́тую упі́тае упі́тыя (неадуш.)
упі́тых (адуш.)
Т. упі́тым упі́тай
упі́таю		 упі́тым упі́тымі
М. упі́тым упі́тай упі́тым упі́тых

Кароткая форма: упі́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

упі́хам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
упі́хам - -

Крыніцы: piskunou2012.

упіха́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. упіха́нне
Р. упіха́ння
Д. упіха́нню
В. упіха́нне
Т. упіха́ннем
М. упіха́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

упіха́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. упіха́ецца упіха́юцца
Прошлы час
м. упіха́ўся упіха́ліся
ж. упіха́лася
н. упіха́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упіха́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. упіха́ю упіха́ем
2-я ас. упіха́еш упіха́еце
3-я ас. упіха́е упіха́юць
Прошлы час
м. упіха́ў упіха́лі
ж. упіха́ла
н. упіха́ла
Загадны лад
2-я ас. упіха́й упіха́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час упіха́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упі́хванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. упі́хванне
Р. упі́хвання
Д. упі́хванню
В. упі́хванне
Т. упі́хваннем
М. упі́хванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.