ту́рзнуць
‘тузануць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| ту́рзну | ту́рзнем | |
| ту́рзнеш | ту́рзнеце | |
| ту́рзне | ту́рзнуць | |
| Прошлы час | ||
| ту́рзнуў | ту́рзнулі | |
| ту́рзнула | ||
| ту́рзнула | ||
| Загадны лад | ||
| ту́рзні | ту́рзніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ту́рзнуўшы | ||
Крыніцы:
турінду́стрыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| турінду́стрыя | |
| турінду́стрыі | |
| турінду́стрыі | |
| турінду́стрыю | |
| турінду́стрыяй турінду́стрыяю |
|
| турінду́стрыі |
Крыніцы:
ту́ркалка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ту́ркалка | ту́ркалкі | |
| ту́ркалкі | ту́ркалак | |
| ту́ркалцы | ту́ркалкам | |
| ту́ркалку | ту́ркалак | |
| ту́ркалкай ту́ркалкаю |
ту́ркалкамі | |
| ту́ркалцы | ту́ркалках |
Крыніцы:
ту́рканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ту́рканне | |
| ту́ркання | |
| ту́рканню | |
| ту́рканне | |
| ту́рканнем | |
| ту́рканні |
Крыніцы:
ту́ркат
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ту́ркат | |
| ту́ркату | |
| ту́ркату | |
| ту́ркат | |
| ту́ркатам | |
| ту́ркаце |
Крыніцы:
турката́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| турката́нне | |
| турката́ння | |
| турката́нню | |
| турката́нне | |
| турката́ннем | |
| турката́нні |
Крыніцы:
турката́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| туркачу́ | турко́чам | |
| турко́чаш | турко́чаце | |
| турко́ча | турко́чуць | |
| Прошлы час | ||
| турката́ў | турката́лі | |
| турката́ла | ||
| турката́ла | ||
| Загадны лад | ||
| туркачы́ | туркачы́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| турко́чучы | ||
Крыніцы:
ту́ркаўка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ту́ркаўка | ту́ркаўкі | |
| ту́ркаўкі | ту́ркавак | |
| ту́ркаўцы | ту́ркаўкам | |
| ту́ркаўку | ту́ркавак | |
| ту́ркаўкай ту́ркаўкаю |
ту́ркаўкамі | |
| ту́ркаўцы | ту́ркаўках |
Крыніцы:
Ту́ркаўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Ту́ркаўшчына | |
| Ту́ркаўшчыны | |
| Ту́ркаўшчыне | |
| Ту́ркаўшчыну | |
| Ту́ркаўшчынай Ту́ркаўшчынаю |
|
| Ту́ркаўшчыне |
туркаце́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| туркаце́нне | |
| туркаце́ння | |
| туркаце́нню | |
| туркаце́нне | |
| туркаце́ннем | |
| туркаце́нні |
Крыніцы: