ту́ркаўка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ту́ркаўка ту́ркаўкі
Р. ту́ркаўкі ту́ркавак
Д. ту́ркаўцы ту́ркаўкам
В. ту́ркаўку ту́ркавак
Т. ту́ркаўкай
ту́ркаўкаю		 ту́ркаўкамі
М. ту́ркаўцы ту́ркаўках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)