Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

прычыні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прычыню́ прычы́нім
2-я ас. прычы́ніш прычы́ніце
3-я ас. прычы́ніць прычы́няць
Прошлы час
м. прычыні́ў прычыні́лі
ж. прычыні́ла
н. прычыні́ла
Загадны лад
2-я ас. прычыні́ прычыні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прычыні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

прычы́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прычы́нка прычы́нкі
Р. прычы́нкі прычы́нак
Д. прычы́нцы прычы́нкам
В. прычы́нку прычы́нкі
Т. прычы́нкай
прычы́нкаю		 прычы́нкамі
М. прычы́нцы прычы́нках

Крыніцы: piskunou2012.

прычы́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. прычы́ннасць
Р. прычы́ннасці
Д. прычы́ннасці
В. прычы́ннасць
Т. прычы́ннасцю
М. прычы́ннасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прычы́нна-выніко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прычы́нна-выніко́вы прычы́нна-выніко́вая прычы́нна-выніко́вае прычы́нна-выніко́выя
Р. прычы́нна-выніко́вага прычы́нна-выніко́вай
прычы́нна-выніко́вае		 прычы́нна-выніко́вага прычы́нна-выніко́вых
Д. прычы́нна-выніко́ваму прычы́нна-выніко́вай прычы́нна-выніко́ваму прычы́нна-выніко́вым
В. прычы́нна-выніко́вы (неадуш.)
прычы́нна-выніко́вага (адуш.)		 прычы́нна-выніко́вую прычы́нна-выніко́вае прычы́нна-выніко́выя (неадуш.)
прычы́нна-выніко́вых (адуш.)
Т. прычы́нна-выніко́вым прычы́нна-выніко́вай
прычы́нна-выніко́ваю		 прычы́нна-выніко́вым прычы́нна-выніко́вымі
М. прычы́нна-выніко́вым прычы́нна-выніко́вай прычы́нна-выніко́вым прычы́нна-выніко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

прычы́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прычы́ннік прычы́ннікі
Р. прычы́нніка прычы́ннікаў
Д. прычы́нніку прычы́ннікам
В. прычы́нніка прычы́ннікаў
Т. прычы́ннікам прычы́ннікамі
М. прычы́нніку прычы́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

прычы́нніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прычы́нніца прычы́нніцы
Р. прычы́нніцы прычы́нніц
Д. прычы́нніцы прычы́нніцам
В. прычы́нніцу прычы́нніц
Т. прычы́нніцай
прычы́нніцаю		 прычы́нніцамі
М. прычы́нніцы прычы́нніцах

Крыніцы: piskunou2012.

прычы́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прычы́нны прычы́нная прычы́ннае прычы́нныя
Р. прычы́ннага прычы́ннай
прычы́ннае		 прычы́ннага прычы́нных
Д. прычы́ннаму прычы́ннай прычы́ннаму прычы́нным
В. прычы́нны (неадуш.)
прычы́ннага (адуш.)		 прычы́нную прычы́ннае прычы́нныя (неадуш.)
прычы́нных (адуш.)
Т. прычы́нным прычы́ннай
прычы́ннаю		 прычы́нным прычы́ннымі
М. прычы́нным прычы́ннай прычы́нным прычы́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прычыня́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прычыня́нне
Р. прычыня́ння
Д. прычыня́нню
В. прычыня́нне
Т. прычыня́ннем
М. прычыня́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

прычыня́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прычыня́юся прычыня́емся
2-я ас. прычыня́ешся прычыня́ецеся
3-я ас. прычыня́ецца прычыня́юцца
Прошлы час
м. прычыня́ўся прычыня́ліся
ж. прычыня́лася
н. прычыня́лася
Загадны лад
2-я ас. прычыня́йся прычыня́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час прычыня́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

прычыня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прычыня́ю прычыня́ем
2-я ас. прычыня́еш прычыня́еце
3-я ас. прычыня́е прычыня́юць
Прошлы час
м. прычыня́ў прычыня́лі
ж. прычыня́ла
н. прычыня́ла
Загадны лад
2-я ас. прычыня́й прычыня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прычыня́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.