прычыта́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прычыта́нне | прычыта́нні | |
| прычыта́ння | прычыта́нняў | |
| прычыта́нню | прычыта́нням | |
| прычыта́нне | прычыта́нні | |
| прычыта́ннем | прычыта́ннямі | |
| прычыта́нні | прычыта́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)