падбе́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
падбе́льшчык |
падбе́льшчыкі |
| Р. |
падбе́льшчыка |
падбе́льшчыкаў |
| Д. |
падбе́льшчыку |
падбе́льшчыкам |
| В. |
падбе́льшчыка |
падбе́льшчыкаў |
| Т. |
падбе́льшчыкам |
падбе́льшчыкамі |
| М. |
падбе́льшчыку |
падбе́льшчыках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
падбе́льшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
падбе́льшчыца |
падбе́льшчыцы |
| Р. |
падбе́льшчыцы |
падбе́льшчыц |
| Д. |
падбе́льшчыцы |
падбе́льшчыцам |
| В. |
падбе́льшчыцу |
падбе́льшчыц |
| Т. |
падбе́льшчыцай падбе́льшчыцаю |
падбе́льшчыцамі |
| М. |
падбе́льшчыцы |
падбе́льшчыцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Падбе́р’е
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Падбе́р’е |
| Р. |
Падбе́р’я |
| Д. |
Падбе́р’ю |
| В. |
Падбе́р’е |
| Т. |
Падбе́р’ем |
| М. |
Падбе́р’і |
Падбе́ршты
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Падбе́ршты |
| Р. |
Падбе́рштаў |
| Д. |
Падбе́рштам |
| В. |
Падбе́ршты |
| Т. |
Падбе́рштамі |
| М. |
Падбе́рштах |
падбіва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
падбіва́нне |
| Р. |
падбіва́ння |
| Д. |
падбіва́нню |
| В. |
падбіва́нне |
| Т. |
падбіва́ннем |
| М. |
падбіва́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
падбіва́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падбіва́ны |
падбіва́ная |
падбіва́нае |
падбіва́ныя |
| Р. |
падбіва́нага |
падбіва́най падбіва́нае |
падбіва́нага |
падбіва́ных |
| Д. |
падбіва́наму |
падбіва́най |
падбіва́наму |
падбіва́ным |
| В. |
падбіва́ны (неадуш.) падбіва́нага (адуш.) |
падбіва́ную |
падбіва́нае |
падбіва́ныя (неадуш.) падбіва́ных (адуш.) |
| Т. |
падбіва́ным |
падбіва́най падбіва́наю |
падбіва́ным |
падбіва́нымі |
| М. |
падбіва́ным |
падбіва́най |
падбіва́ным |
падбіва́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
падбіва́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падбіва́юся |
падбіва́емся |
| 2-я ас. |
падбіва́ешся |
падбіва́ецеся |
| 3-я ас. |
падбіва́ецца |
падбіва́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
падбіва́ўся |
падбіва́ліся |
| ж. |
падбіва́лася |
| н. |
падбіва́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
падбіва́йся |
падбіва́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
падбіва́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
падбіва́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падбіва́ю |
падбіва́ем |
| 2-я ас. |
падбіва́еш |
падбіва́еце |
| 3-я ас. |
падбіва́е |
падбіва́юць |
| Прошлы час |
| м. |
падбіва́ў |
падбіва́лі |
| ж. |
падбіва́ла |
| н. |
падбіва́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
падбіва́й |
падбіва́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
падбіва́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
падбі́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падбі́вачны |
падбі́вачная |
падбі́вачнае |
падбі́вачныя |
| Р. |
падбі́вачнага |
падбі́вачнай падбі́вачнае |
падбі́вачнага |
падбі́вачных |
| Д. |
падбі́вачнаму |
падбі́вачнай |
падбі́вачнаму |
падбі́вачным |
| В. |
падбі́вачны (неадуш.) падбі́вачнага (адуш.) |
падбі́вачную |
падбі́вачнае |
падбі́вачныя (неадуш.) падбі́вачных (адуш.) |
| Т. |
падбі́вачным |
падбі́вачнай падбі́вачнаю |
падбі́вачным |
падбі́вачнымі |
| М. |
падбі́вачным |
падбі́вачнай |
падбі́вачным |
падбі́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.