паграні́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
паграні́чнік |
паграні́чнікі |
Р. |
паграні́чніка |
паграні́чнікаў |
Д. |
паграні́чніку |
паграні́чнікам |
В. |
паграні́чніка |
паграні́чнікаў |
Т. |
паграні́чнікам |
паграні́чнікамі |
М. |
паграні́чніку |
паграні́чніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Паграні́чнік
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Паграні́чнік |
Р. |
Паграні́чніка |
Д. |
Паграні́чніку |
В. |
Паграні́чнік |
Т. |
Паграні́чнікам |
М. |
Паграні́чніку |
паграні́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
паграні́чны |
паграні́чная |
паграні́чнае |
паграні́чныя |
Р. |
паграні́чнага |
паграні́чнай паграні́чнае |
паграні́чнага |
паграні́чных |
Д. |
паграні́чнаму |
паграні́чнай |
паграні́чнаму |
паграні́чным |
В. |
паграні́чны (неадуш.) паграні́чнага (адуш.) |
паграні́чную |
паграні́чнае |
паграні́чныя (неадуш.) паграні́чных (адуш.) |
Т. |
паграні́чным |
паграні́чнай паграні́чнаю |
паграні́чным |
паграні́чнымі |
М. |
паграні́чным |
паграні́чнай |
паграні́чным |
паграні́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Паграні́чны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
м. |
Н. |
Паграні́чны |
Р. |
Паграні́чнага |
Д. |
Паграні́чнаму |
В. |
Паграні́чны |
Т. |
Паграні́чным |
М. |
Паграні́чным |
паграні́чча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
паграні́чча |
Р. |
паграні́чча |
Д. |
паграні́ччу |
В. |
паграні́чча |
Т. |
паграні́ччам |
М. |
паграні́ччы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Паграні́чча
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Паграні́чча |
Р. |
Паграні́чча |
Д. |
Паграні́ччу |
В. |
Паграні́чча |
Т. |
Паграні́ччам |
М. |
Паграні́ччы |
паграннара́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
паграннара́д |
паграннара́ды |
Р. |
паграннара́да |
паграннара́даў |
Д. |
паграннара́ду |
паграннара́дам |
В. |
паграннара́д |
паграннара́ды |
Т. |
паграннара́дам |
паграннара́дамі |
М. |
паграннара́дзе |
паграннара́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
пагранпу́нкт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пагранпу́нкт |
пагранпу́нкты |
Р. |
пагранпу́нкта |
пагранпу́нктаў |
Д. |
пагранпу́нкту |
пагранпу́нктам |
В. |
пагранпу́нкт |
пагранпу́нкты |
Т. |
пагранпу́нктам |
пагранпу́нктамі |
М. |
пагранпу́нкце |
пагранпу́нктах |
Крыніцы:
piskunou2012.
пагранслу́жба
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пагранслу́жба |
пагранслу́жбы |
Р. |
пагранслу́жбы |
пагранслу́жб пагранслу́жбаў |
Д. |
пагранслу́жбе |
пагранслу́жбам |
В. |
пагранслу́жбу |
пагранслу́жбы |
Т. |
пагранслу́жбай пагранслу́жбаю |
пагранслу́жбамі |
М. |
пагранслу́жбе |
пагранслу́жбах |
Крыніцы:
piskunou2012.
паграшы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
паграшу́ся |
паграшы́мся |
2-я ас. |
паграшы́шся |
паграшыце́ся |
3-я ас. |
паграшы́цца |
паграша́цца |
Прошлы час |
м. |
паграшы́ўся |
паграшы́ліся |
ж. |
паграшы́лася |
н. |
паграшы́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
паграшы́ся |
паграшы́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
паграшы́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.