непаслухмя́на
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| непаслухмя́на |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
непаслухмя́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
непаслухмя́насць |
| Р. |
непаслухмя́насці |
| Д. |
непаслухмя́насці |
| В. |
непаслухмя́насць |
| Т. |
непаслухмя́насцю |
| М. |
непаслухмя́насці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
непаслухмя́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
непаслухмя́нка |
непаслухмя́нкі |
| Р. |
непаслухмя́нкі |
непаслухмя́нак |
| Д. |
непаслухмя́нцы |
непаслухмя́нкам |
| В. |
непаслухмя́нку |
непаслухмя́нак |
| Т. |
непаслухмя́нкай непаслухмя́нкаю |
непаслухмя́нкамі |
| М. |
непаслухмя́нцы |
непаслухмя́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
непаслухмя́нства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
непаслухмя́нства |
| Р. |
непаслухмя́нства |
| Д. |
непаслухмя́нству |
| В. |
непаслухмя́нства |
| Т. |
непаслухмя́нствам |
| М. |
непаслухмя́нстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
непаслухмя́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непаслухмя́ны |
непаслухмя́ная |
непаслухмя́нае |
непаслухмя́ныя |
| Р. |
непаслухмя́нага |
непаслухмя́най непаслухмя́нае |
непаслухмя́нага |
непаслухмя́ных |
| Д. |
непаслухмя́наму |
непаслухмя́най |
непаслухмя́наму |
непаслухмя́ным |
| В. |
непаслухмя́ны (неадуш.) непаслухмя́нага (адуш.) |
непаслухмя́ную |
непаслухмя́нае |
непаслухмя́ныя (неадуш.) непаслухмя́ных (адуш.) |
| Т. |
непаслухмя́ным |
непаслухмя́най непаслухмя́наю |
непаслухмя́ным |
непаслухмя́нымі |
| М. |
непаслухмя́ным |
непаслухмя́най |
непаслухмя́ным |
непаслухмя́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
непаслухмя́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непаслухмя́ны |
непаслухмя́ная |
непаслухмя́нае |
непаслухмя́ныя |
| Р. |
непаслухмя́нага |
непаслухмя́най непаслухмя́нае |
непаслухмя́нага |
непаслухмя́ных |
| Д. |
непаслухмя́наму |
непаслухмя́най |
непаслухмя́наму |
непаслухмя́ным |
| В. |
непаслухмя́ны (неадуш.) непаслухмя́нага (адуш.) |
непаслухмя́ную |
непаслухмя́нае |
непаслухмя́ныя (неадуш.) непаслухмя́ных (адуш.) |
| Т. |
непаслухмя́ным |
непаслухмя́най непаслухмя́наю |
непаслухмя́ным |
непаслухмя́нымі |
| М. |
непаслухмя́ным |
непаслухмя́най |
непаслухмя́ным |
непаслухмя́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
непаслу́шнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
непаслу́шнік |
непаслу́шнікі |
| Р. |
непаслу́шніка |
непаслу́шнікаў |
| Д. |
непаслу́шніку |
непаслу́шнікам |
| В. |
непаслу́шніка |
непаслу́шнікаў |
| Т. |
непаслу́шнікам |
непаслу́шнікамі |
| М. |
непаслу́шніку |
непаслу́шніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
непаслу́шніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
непаслу́шніца |
непаслу́шніцы |
| Р. |
непаслу́шніцы |
непаслу́шніц |
| Д. |
непаслу́шніцы |
непаслу́шніцам |
| В. |
непаслу́шніцу |
непаслу́шніц |
| Т. |
непаслу́шніцай непаслу́шніцаю |
непаслу́шніцамі |
| М. |
непаслу́шніцы |
непаслу́шніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
непаслушэ́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
непаслушэ́нка |
непаслушэ́нкі |
| Р. |
непаслушэ́нкі |
непаслушэ́нак |
| Д. |
непаслушэ́нцы |
непаслушэ́нкам |
| В. |
непаслушэ́нку |
непаслушэ́нак |
| Т. |
непаслушэ́нкай непаслушэ́нкаю |
непаслушэ́нкамі |
| М. |
непаслушэ́нцы |
непаслушэ́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.