непаслухмя́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| непаслухмя́нка | непаслухмя́нкі | |
| непаслухмя́нкі | непаслухмя́нак | |
| непаслухмя́нцы | непаслухмя́нкам | |
| непаслухмя́нку | непаслухмя́нак | |
| непаслухмя́нкай непаслухмя́нкаю |
непаслухмя́нкамі | |
| непаслухмя́нцы | непаслухмя́нках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)