неадсыла́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неадсыла́ны |
неадсыла́ная |
неадсыла́нае |
неадсыла́ныя |
Р. |
неадсыла́нага |
неадсыла́най неадсыла́нае |
неадсыла́нага |
неадсыла́ных |
Д. |
неадсыла́наму |
неадсыла́най |
неадсыла́наму |
неадсыла́ным |
В. |
неадсыла́ны (неадуш.) неадсыла́нага (адуш.) |
неадсыла́ную |
неадсыла́нае |
неадсыла́ныя (неадуш.) неадсыла́ных (адуш.) |
Т. |
неадсыла́ным |
неадсыла́най неадсыла́наю |
неадсыла́ным |
неадсыла́нымі |
М. |
неадсыла́ным |
неадсыла́най |
неадсыла́ным |
неадсыла́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
неадукава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
неадукава́насць |
Р. |
неадукава́насці |
Д. |
неадукава́насці |
В. |
неадукава́насць |
Т. |
неадукава́насцю |
М. |
неадукава́насці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
неадукава́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неадукава́ны |
неадукава́ная |
неадукава́нае |
неадукава́ныя |
Р. |
неадукава́нага |
неадукава́най неадукава́нае |
неадукава́нага |
неадукава́ных |
Д. |
неадукава́наму |
неадукава́най |
неадукава́наму |
неадукава́ным |
В. |
неадукава́ны (неадуш.) неадукава́нага (адуш.) |
неадукава́ную |
неадукава́нае |
неадукава́ныя (неадуш.) неадукава́ных (адуш.) |
Т. |
неадукава́ным |
неадукава́най неадукава́наю |
неадукава́ным |
неадукава́нымі |
М. |
неадукава́ным |
неадукава́най |
неадукава́ным |
неадукава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
неадукава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неадукава́ны |
неадукава́ная |
неадукава́нае |
неадукава́ныя |
Р. |
неадукава́нага |
неадукава́най неадукава́нае |
неадукава́нага |
неадукава́ных |
Д. |
неадукава́наму |
неадукава́най |
неадукава́наму |
неадукава́ным |
В. |
неадукава́ны (неадуш.) неадукава́нага (адуш.) |
неадукава́ную |
неадукава́нае |
неадукава́ныя (неадуш.) неадукава́ных (адуш.) |
Т. |
неадукава́ным |
неадукава́най неадукава́наю |
неадукава́ным |
неадукава́нымі |
М. |
неадукава́ным |
неадукава́най |
неадукава́ным |
неадукава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
неадукава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неадукава́ны |
неадукава́ная |
неадукава́нае |
неадукава́ныя |
Р. |
неадукава́нага |
неадукава́най неадукава́нае |
неадукава́нага |
неадукава́ных |
Д. |
неадукава́наму |
неадукава́най |
неадукава́наму |
неадукава́ным |
В. |
неадукава́ны (неадуш.) неадукава́нага (адуш.) |
неадукава́ную |
неадукава́нае |
неадукава́ныя (неадуш.) неадукава́ных (адуш.) |
Т. |
неадукава́ным |
неадукава́най неадукава́наю |
неадукава́ным |
неадукава́нымі |
М. |
неадукава́ным |
неадукава́най |
неадукава́ным |
неадукава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
неаду́мнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
неаду́мнасць |
Р. |
неаду́мнасці |
Д. |
неаду́мнасці |
В. |
неаду́мнасць |
Т. |
неаду́мнасцю |
М. |
неаду́мнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
неадухо́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неадухо́ўлены |
неадухо́ўленая |
неадухо́ўленае |
неадухо́ўленыя |
Р. |
неадухо́ўленага |
неадухо́ўленай неадухо́ўленае |
неадухо́ўленага |
неадухо́ўленых |
Д. |
неадухо́ўленаму |
неадухо́ўленай |
неадухо́ўленаму |
неадухо́ўленым |
В. |
неадухо́ўлены (неадуш.) неадухо́ўленага (адуш.) |
неадухо́ўленую |
неадухо́ўленае |
неадухо́ўленыя (неадуш.) неадухо́ўленых (адуш.) |
Т. |
неадухо́ўленым |
неадухо́ўленай неадухо́ўленаю |
неадухо́ўленым |
неадухо́ўленымі |
М. |
неадухо́ўленым |
неадухо́ўленай |
неадухо́ўленым |
неадухо́ўленых |
Крыніцы:
piskunou2012.