неадухо́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неадухо́ўлены неадухо́ўленая неадухо́ўленае неадухо́ўленыя
Р. неадухо́ўленага неадухо́ўленай
неадухо́ўленае		 неадухо́ўленага неадухо́ўленых
Д. неадухо́ўленаму неадухо́ўленай неадухо́ўленаму неадухо́ўленым
В. неадухо́ўлены (неадуш.)
неадухо́ўленага (адуш.)		 неадухо́ўленую неадухо́ўленае неадухо́ўленыя (неадуш.)
неадухо́ўленых (адуш.)
Т. неадухо́ўленым неадухо́ўленай
неадухо́ўленаю		 неадухо́ўленым неадухо́ўленымі
М. неадухо́ўленым неадухо́ўленай неадухо́ўленым неадухо́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)