верадава́ць
‘дзівачыць, капрызіць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вераду́ю |
вераду́ем |
| 2-я ас. |
вераду́еш |
вераду́еце |
| 3-я ас. |
вераду́е |
вераду́юць |
| Прошлы час |
| м. |
верадава́ў |
верадава́лі |
| ж. |
верадава́ла |
| н. |
верадава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вераду́й |
вераду́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вераду́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
верадзі́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вераджу́ся |
вярэ́дзімся |
| 2-я ас. |
вярэ́дзішся |
вярэ́дзіцеся |
| 3-я ас. |
вярэ́дзіцца |
вярэ́дзяцца |
| Прошлы час |
| м. |
верадзі́ўся |
верадзі́ліся |
| ж. |
верадзі́лася |
| н. |
верадзі́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
верадзі́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вераджу́ |
вярэ́дзім |
| 2-я ас. |
вярэ́дзіш |
вярэ́дзіце |
| 3-я ас. |
вярэ́дзіць |
вярэ́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
верадзі́ў |
верадзі́лі |
| ж. |
верадзі́ла |
| н. |
верадзі́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вярэ́дзячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Верадо́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Верадо́ва |
| Р. |
Верадо́ва |
| Д. |
Верадо́ву |
| В. |
Верадо́ва |
| Т. |
Верадо́вам |
| М. |
Верадо́ве |
верае́мнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
верае́мнасць |
верае́мнасці |
| Р. |
верае́мнасці |
верае́мнасцяў верае́мнасцей |
| Д. |
верае́мнасці |
верае́мнасцям |
| В. |
верае́мнасць |
верае́мнасці |
| Т. |
верае́мнасцю |
верае́мнасцямі |
| М. |
верае́мнасці |
верае́мнасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.