раса́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
раса́да |
| Р. |
раса́ды |
| Д. |
раса́дзе |
| В. |
раса́ду |
| Т. |
раса́дай
раса́даю |
| М. |
раса́дзе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расадапаса́дачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расадапаса́дачны |
расадапаса́дачная |
расадапаса́дачнае |
расадапаса́дачныя |
| Р. |
расадапаса́дачнага |
расадапаса́дачнай
расадапаса́дачнае |
расадапаса́дачнага |
расадапаса́дачных |
| Д. |
расадапаса́дачнаму |
расадапаса́дачнай |
расадапаса́дачнаму |
расадапаса́дачным |
| В. |
расадапаса́дачны (неадуш.)
расадапаса́дачнага (адуш.) |
расадапаса́дачную |
расадапаса́дачнае |
расадапаса́дачныя (неадуш.)
расадапаса́дачных (адуш.) |
| Т. |
расадапаса́дачным |
расадапаса́дачнай
расадапаса́дачнаю |
расадапаса́дачным |
расадапаса́дачнымі |
| М. |
расадапаса́дачным |
расадапаса́дачнай |
расадапаса́дачным |
расадапаса́дачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
расадасаджа́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
расадасаджа́лка |
расадасаджа́лкі |
| Р. |
расадасаджа́лкі |
расадасаджа́лак |
| Д. |
расадасаджа́лцы |
расадасаджа́лкам |
| В. |
расадасаджа́лку |
расадасаджа́лкі |
| Т. |
расадасаджа́лкай
расадасаджа́лкаю |
расадасаджа́лкамі |
| М. |
расадасаджа́лцы |
расадасаджа́лках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
раса́дзіна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
раса́дзіна |
раса́дзіны |
| Р. |
раса́дзіны |
раса́дзін |
| Д. |
раса́дзіне |
раса́дзінам |
| В. |
раса́дзіну |
раса́дзіны |
| Т. |
раса́дзінай
раса́дзінаю |
раса́дзінамі |
| М. |
раса́дзіне |
раса́дзінах |
Крыніцы:
piskunou2012.
раса́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
раса́дка |
| Р. |
раса́дкі |
| Д. |
раса́дцы |
| В. |
раса́дку |
| Т. |
раса́дкай
раса́дкаю |
| М. |
раса́дцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
раса́днік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
раса́днік |
раса́днікі |
| Р. |
раса́дніка |
раса́днікаў |
| Д. |
раса́дніку |
раса́днікам |
| В. |
раса́днік |
раса́днікі |
| Т. |
раса́днікам |
раса́днікамі |
| М. |
раса́дніку |
раса́дніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раса́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раса́дны |
раса́дная |
раса́днае |
раса́дныя |
| Р. |
раса́днага |
раса́днай
раса́днае |
раса́днага |
раса́дных |
| Д. |
раса́днаму |
раса́днай |
раса́днаму |
раса́дным |
| В. |
раса́дны (неадуш.)
раса́днага (адуш.) |
раса́дную |
раса́днае |
раса́дныя (неадуш.)
раса́дных (адуш.) |
| Т. |
раса́дным |
раса́днай
раса́днаю |
раса́дным |
раса́днымі |
| М. |
раса́дным |
раса́днай |
раса́дным |
раса́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расазна́ўства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
расазна́ўства |
| Р. |
расазна́ўства |
| Д. |
расазна́ўству |
| В. |
расазна́ўства |
| Т. |
расазна́ўствам |
| М. |
расазна́ўстве |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.