Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю

турбабурэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. турбабурэ́нне
Р. турбабурэ́ння
Д. турбабурэ́нню
В. турбабурэ́нне
Т. турбабурэ́ннем
М. турбабурэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

турбава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. турбава́нне турбава́нні
Р. турбава́ння турбава́нняў
Д. турбава́нню турбава́нням
В. турбава́нне турбава́нні
Т. турбава́ннем турбава́ннямі
М. турбава́нні турбава́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

турбава́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. турбава́ны турбава́ная турбава́нае турбава́ныя
Р. турбава́нага турбава́най
турбава́нае		 турбава́нага турбава́ных
Д. турбава́наму турбава́най турбава́наму турбава́ным
В. турбава́ны (неадуш.)
турбава́нага (адуш.)		 турбава́ную турбава́нае турбава́ныя (неадуш.)
турбава́ных (адуш.)
Т. турбава́ным турбава́най
турбава́наю		 турбава́ным турбава́нымі
М. турбава́ным турбава́най турбава́ным турбава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

турбава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. турбава́ны турбава́ная турбава́нае турбава́ныя
Р. турбава́нага турбава́най
турбава́нае		 турбава́нага турбава́ных
Д. турбава́наму турбава́най турбава́наму турбава́ным
В. турбава́ны (неадуш.)
турбава́нага (адуш.)		 турбава́ную турбава́нае турбава́ныя (неадуш.)
турбава́ных (адуш.)
Т. турбава́ным турбава́най
турбава́наю		 турбава́ным турбава́нымі
М. турбава́ным турбава́най турбава́ным турбава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

турбава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. турбу́юся турбу́емся
2-я ас. турбу́ешся турбу́ецеся
3-я ас. турбу́ецца турбу́юцца
Прошлы час
м. турбава́ўся турбава́ліся
ж. турбава́лася
н. турбава́лася
Загадны лад
2-я ас. турбу́йся турбу́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час турбу́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

турбава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. турбу́ю турбу́ем
2-я ас. турбу́еш турбу́еце
3-я ас. турбу́е турбу́юць
Прошлы час
м. турбава́ў турбава́лі
ж. турбава́ла
н. турбава́ла
Загадны лад
2-я ас. турбу́й турбу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час турбу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

турбавентыля́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. турбавентыля́тар турбавентыля́тары
Р. турбавентыля́тара турбавентыля́тараў
Д. турбавентыля́тару турбавентыля́тарам
В. турбавентыля́тар турбавентыля́тары
Т. турбавентыля́тарам турбавентыля́тарамі
М. турбавентыля́тары турбавентыля́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

турбавентыля́тарны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. турбавентыля́тарны турбавентыля́тарная турбавентыля́тарнае турбавентыля́тарныя
Р. турбавентыля́тарнага турбавентыля́тарнай
турбавентыля́тарнае		 турбавентыля́тарнага турбавентыля́тарных
Д. турбавентыля́тарнаму турбавентыля́тарнай турбавентыля́тарнаму турбавентыля́тарным
В. турбавентыля́тарны (неадуш.)
турбавентыля́тарнага (адуш.)		 турбавентыля́тарную турбавентыля́тарнае турбавентыля́тарныя (неадуш.)
турбавентыля́тарных (адуш.)
Т. турбавентыля́тарным турбавентыля́тарнай
турбавентыля́тарнаю		 турбавентыля́тарным турбавентыля́тарнымі
М. турбавентыля́тарным турбавентыля́тарнай турбавентыля́тарным турбавентыля́тарных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

турбавінтавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. турбавінтавы́ турбавінтава́я турбавінтаво́е турбавінтавы́я
Р. турбавінтаво́га турбавінтаво́й
турбавінтаво́е		 турбавінтаво́га турбавінтавы́х
Д. турбавінтаво́му турбавінтаво́й турбавінтаво́му турбавінтавы́м
В. турбавінтавы́ (неадуш.)
турбавінтаво́га (адуш.)		 турбавінтаву́ю турбавінтаво́е турбавінтавы́я (неадуш.)
турбавінтавы́х (адуш.)
Т. турбавінтавы́м турбавінтаво́й
турбавінтаво́ю		 турбавінтавы́м турбавінтавы́мі
М. турбавінтавы́м турбавінтаво́й турбавінтавы́м турбавінтавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

турбаво́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. турбаво́з турбаво́зы
Р. турбаво́за турбаво́заў
Д. турбаво́зу турбаво́зам
В. турбаво́з турбаво́зы
Т. турбаво́зам турбаво́замі
М. турбаво́зе турбаво́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.