Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
аеёіоуыя

смяху́цкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. смяху́цкі смяху́цкая смяху́цкае смяху́цкія
Р. смяху́цкага смяху́цкай
смяху́цкае		 смяху́цкага смяху́цкіх
Д. смяху́цкаму смяху́цкай смяху́цкаму смяху́цкім
В. смяху́цкі (неадуш.)
смяху́цкага (адуш.)		 смяху́цкую смяху́цкае смяху́цкія (неадуш.)
смяху́цкіх (адуш.)
Т. смяху́цкім смяху́цкай
смяху́цкаю		 смяху́цкім смяху́цкімі
М. смяху́цкім смяху́цкай смяху́цкім смяху́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

смяці́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. смяці́нка смяці́нкі
Р. смяці́нкі смяці́нак
Д. смяці́нцы смяці́нкам
В. смяці́нку смяці́нкі
Т. смяці́нкай
смяці́нкаю		 смяці́нкамі
М. смяці́нцы смяці́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

смяці́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. смячу́ сме́цім
2-я ас. сме́ціш сме́ціце
3-я ас. сме́ціць сме́цяць
Прошлы час
м. смяці́ў смяці́лі
ж. смяці́ла
н. смяці́ла
Загадны лад
2-я ас. смяці́ смяці́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час сме́цячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

смяццё́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. смяццё́
Р. смяцця́
Д. смяццю́
В. смяццё́
Т. смяццё́м
М. смяцці́

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

смяця́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. смяця́р смецяры́
Р. смецяра́ смецяро́ў
Д. смецяру́ смецяра́м
В. смецяра́ смецяро́ў
Т. смецяро́м смецяра́мі
М. смецяру́ смецяра́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

смяця́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. смяця́рка смяця́ркі
Р. смяця́ркі смяця́рак
Д. смяця́рцы смяця́ркам
В. смяця́рку смяця́рак
Т. смяця́ркай
смяця́ркаю		 смяця́ркамі
М. смяця́рцы смяця́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Смяшко́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Смяшко́ва
Р. Смяшко́ва
Д. Смяшко́ву
В. Смяшко́ва
Т. Смяшко́вам
М. Смяшко́ве

смяшлі́ва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
смяшлі́ва - -

Крыніцы: piskunou2012.

смяшлі́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. смяшлі́васць
Р. смяшлі́васці
Д. смяшлі́васці
В. смяшлі́васць
Т. смяшлі́васцю
М. смяшлі́васці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

смяшлі́вінка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. смяшлі́вінка смяшлі́вінкі
Р. смяшлі́вінкі смяшлі́вінак
Д. смяшлі́вінцы смяшлі́вінкам
В. смяшлі́вінку смяшлі́вінкі
Т. смяшлі́вінкай
смяшлі́вінкаю		 смяшлі́вінкамі
М. смяшлі́вінцы смяшлі́вінках

Крыніцы: piskunou2012.