смяця́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
смяця́р | смецяры́ | |
смецяра́ | смецяро́ў | |
смецяру́ | смецяра́м | |
смецяра́ | смецяро́ў | |
смецяро́м | смецяра́мі | |
смецяру́ | смецяра́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)