галоўура́ч
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
галоўура́ч |
галоўурачы́ |
Р. |
галоўурача́ |
галоўурачо́ў |
Д. |
галоўурачу́ |
галоўурача́м |
В. |
галоўурача́ |
галоўурачо́ў |
Т. |
галоўурачо́м |
галоўурача́мі |
М. |
галоўурачу́ |
галоўурача́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
гало́ўчаты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гало́ўчаты |
гало́ўчатая |
гало́ўчатае |
гало́ўчатыя |
Р. |
гало́ўчатага |
гало́ўчатай гало́ўчатае |
гало́ўчатага |
гало́ўчатых |
Д. |
гало́ўчатаму |
гало́ўчатай |
гало́ўчатаму |
гало́ўчатым |
В. |
гало́ўчаты (неадуш.) гало́ўчатага (адуш.) |
гало́ўчатую |
гало́ўчатае |
гало́ўчатыя (неадуш.) гало́ўчатых (адуш.) |
Т. |
гало́ўчатым |
гало́ўчатай гало́ўчатаю |
гало́ўчатым |
гало́ўчатымі |
М. |
гало́ўчатым |
гало́ўчатай |
гало́ўчатым |
гало́ўчатых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Гало́ўчын
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Гало́ўчын |
Р. |
Гало́ўчына |
Д. |
Гало́ўчыну |
В. |
Гало́ўчын |
Т. |
Гало́ўчынам |
М. |
Гало́ўчыне |
Гало́ўчыцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Гало́ўчыцы |
Р. |
Гало́ўчыц Гало́ўчыцаў |
Д. |
Гало́ўчыцам |
В. |
Гало́ўчыцы |
Т. |
Гало́ўчыцамі |
М. |
Гало́ўчыцах |
гало́ш
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гало́ш |
гало́шы |
Р. |
гало́ша |
гало́шаў |
Д. |
гало́шу |
гало́шам |
В. |
гало́ш |
гало́шы |
Т. |
гало́шам |
гало́шамі |
М. |
гало́шы |
гало́шах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Гало́шава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Гало́шава |
Р. |
Гало́шава |
Д. |
Гало́шаву |
В. |
Гало́шава |
Т. |
Гало́шавам |
М. |
Гало́шаве |