вуса́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вуса́ты |
вуса́тая |
вуса́тае |
вуса́тыя |
Р. |
вуса́тага |
вуса́тай вуса́тае |
вуса́тага |
вуса́тых |
Д. |
вуса́таму |
вуса́тай |
вуса́таму |
вуса́тым |
В. |
вуса́ты (неадуш.) вуса́тага (адуш.) |
вуса́тую |
вуса́тае |
вуса́тыя (неадуш.) вуса́тых (адуш.) |
Т. |
вуса́тым |
вуса́тай вуса́таю |
вуса́тым |
вуса́тымі |
М. |
вуса́тым |
вуса́тай |
вуса́тым |
вуса́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ву́саў
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ву́саў |
Р. |
Ву́сава |
Д. |
Ву́саву |
В. |
Ву́саў |
Т. |
Ву́савам |
М. |
Ву́саве |
Ву́саўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ву́саўцы |
Р. |
Ву́саўцаў |
Д. |
Ву́саўцам |
В. |
Ву́саўцы |
Т. |
Ву́саўцамі |
М. |
Ву́саўцах |
Ву́саўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ву́саўшчына |
Р. |
Ву́саўшчыны |
Д. |
Ву́саўшчыне |
В. |
Ву́саўшчыну |
Т. |
Ву́саўшчынай Ву́саўшчынаю |
М. |
Ву́саўшчыне |
вуса́ч
‘рыба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вуса́ч |
вусачы́ |
Р. |
вусача́ |
вусачо́ў |
Д. |
вусачу́ |
вусача́м |
В. |
вусача́ |
вусачо́ў |
Т. |
вусачо́м |
вусача́мі |
М. |
вусачы́ |
вусача́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вуса́ч
‘чалавек’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вуса́ч |
вусачы́ |
Р. |
вусача́ |
вусачо́ў |
Д. |
вусачу́ |
вусача́м |
В. |
вусача́ |
вусачо́ў |
Т. |
вусачо́м |
вусача́мі |
М. |
вусачу́ |
вусача́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ву́сеневы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ву́сеневы |
ву́сеневая |
ву́сеневае |
ву́сеневыя |
Р. |
ву́сеневага |
ву́сеневай ву́сеневае |
ву́сеневага |
ву́сеневых |
Д. |
ву́сеневаму |
ву́сеневай |
ву́сеневаму |
ву́сеневым |
В. |
ву́сеневы (неадуш.) ву́сеневага (адуш.) |
ву́сеневую |
ву́сеневае |
ву́сеневыя (неадуш.) ву́сеневых (адуш.) |
Т. |
ву́сеневым |
ву́сеневай ву́сеневаю |
ву́сеневым |
ву́сеневымі |
М. |
ву́сеневым |
ву́сеневай |
ву́сеневым |
ву́сеневых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ву́сенікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ву́сенікі |
Р. |
Ву́сенік Ву́сенікаў |
Д. |
Ву́сенікам |
В. |
Ву́сенікі |
Т. |
Ву́сенікамі |
М. |
Ву́сеніках |