вуса́ч

‘чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вуса́ч вусачы́
Р. вусача́ вусачо́ў
Д. вусачу́ вусача́м
В. вусача́ вусачо́ў
Т. вусачо́м вусача́мі
М. вусачу́ вусача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)