Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тунэ́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

тунэлява́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

ту́п

выклічнік

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

ту́па

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
ту́па	тупе́й	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

тупава́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
тупава́та	тупава́цей	-

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

тупава́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

тупава́ты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	тупава́ты	тупава́тая	тупава́тае	тупава́тыя
Р.	тупава́тага	тупава́тай тупава́тае	тупава́тага	тупава́тых
Д.	тупава́таму	тупава́тай	тупава́таму	тупава́тым
В.	тупава́ты (неадуш.) тупава́тага (адуш.)	тупава́тую	тупава́тае	тупава́тыя (неадуш.) тупава́тых (адуш.)
Т.	тупава́тым	тупава́тай тупава́таю	тупава́тым	тупава́тымі
М.	тупава́тым	тупава́тай	тупава́тым	тупава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

тупавуго́льны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	тупавуго́льны	тупавуго́льная	тупавуго́льнае	тупавуго́льныя
Р.	тупавуго́льнага	тупавуго́льнай тупавуго́льнае	тупавуго́льнага	тупавуго́льных
Д.	тупавуго́льнаму	тупавуго́льнай	тупавуго́льнаму	тупавуго́льным
В.	тупавуго́льны (неадуш.) тупавуго́льнага (адуш.)	тупавуго́льную	тупавуго́льнае	тупавуго́льныя (неадуш.) тупавуго́льных (адуш.)
Т.	тупавуго́льным	тупавуго́льнай тупавуго́льнаю	тупавуго́льным	тупавуго́льнымі
М.	тупавуго́льным	тупавуго́льнай	тупавуго́льным	тупавуго́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

тупавяршы́нны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	тупавяршы́нны	тупавяршы́нная	тупавяршы́ннае	тупавяршы́нныя
Р.	тупавяршы́ннага	тупавяршы́ннай тупавяршы́ннае	тупавяршы́ннага	тупавяршы́нных
Д.	тупавяршы́ннаму	тупавяршы́ннай	тупавяршы́ннаму	тупавяршы́нным
В.	тупавяршы́нны (неадуш.) тупавяршы́ннага (адуш.)	тупавяршы́нную	тупавяршы́ннае	тупавяршы́нныя (неадуш.) тупавяршы́нных (адуш.)
Т.	тупавяршы́нным	тупавяршы́ннай тупавяршы́ннаю	тупавяршы́нным	тупавяршы́ннымі
М.	тупавяршы́нным	тупавяршы́ннай	тупавяршы́нным	тупавяршы́нных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

тупагало́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum