тупава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тупава́ты тупава́тая тупава́тае тупава́тыя
Р. тупава́тага тупава́тай
тупава́тае
тупава́тага тупава́тых
Д. тупава́таму тупава́тай тупава́таму тупава́тым
В. тупава́ты (неадуш.)
тупава́тага (адуш.)
тупава́тую тупава́тае тупава́тыя (неадуш.)
тупава́тых (адуш.)
Т. тупава́тым тупава́тай
тупава́таю
тупава́тым тупава́тымі
М. тупава́тым тупава́тай тупава́тым тупава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)