тупавяршы́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тупавяршы́нны тупавяршы́нная тупавяршы́ннае тупавяршы́нныя
Р. тупавяршы́ннага тупавяршы́ннай
тупавяршы́ннае		 тупавяршы́ннага тупавяршы́нных
Д. тупавяршы́ннаму тупавяршы́ннай тупавяршы́ннаму тупавяршы́нным
В. тупавяршы́нны (неадуш.)
тупавяршы́ннага (адуш.)		 тупавяршы́нную тупавяршы́ннае тупавяршы́нныя (неадуш.)
тупавяршы́нных (адуш.)
Т. тупавяршы́нным тупавяршы́ннай
тупавяршы́ннаю		 тупавяршы́нным тупавяршы́ннымі
М. тупавяршы́нным тупавяршы́ннай тупавяршы́нным тупавяршы́нных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)