Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ініцыява́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ініцыява́ны	ініцыява́ная	ініцыява́нае	ініцыява́ныя
Р.	ініцыява́нага	ініцыява́най ініцыява́нае	ініцыява́нага	ініцыява́ных
Д.	ініцыява́наму	ініцыява́най	ініцыява́наму	ініцыява́ным
В.	ініцыява́ны (неадуш.) ініцыява́нага (адуш.)	ініцыява́ную	ініцыява́нае	ініцыява́ныя (неадуш.) ініцыява́ных (адуш.)
Т.	ініцыява́ным	ініцыява́най ініцыява́наю	ініцыява́ным	ініцыява́нымі
М.	ініцыява́ным	ініцыява́най	ініцыява́ным	ініцыява́ных

Крыніцы: piskunou2012.

ініцыява́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ініцыява́ны	ініцыява́ная	ініцыява́нае	ініцыява́ныя
Р.	ініцыява́нага	ініцыява́най ініцыява́нае	ініцыява́нага	ініцыява́ных
Д.	ініцыява́наму	ініцыява́най	ініцыява́наму	ініцыява́ным
В.	ініцыява́ны (неадуш.) ініцыява́нага (адуш.)	ініцыява́ную	ініцыява́нае	ініцыява́ныя (неадуш.) ініцыява́ных (адуш.)
Т.	ініцыява́ным	ініцыява́най ініцыява́наю	ініцыява́ным	ініцыява́нымі
М.	ініцыява́ным	ініцыява́най	ініцыява́ным	ініцыява́ных

Кароткая форма: ініцыява́на.

Крыніцы: piskunou2012.

ініцыява́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ініцыява́ны	ініцыява́ная	ініцыява́нае	ініцыява́ныя
Р.	ініцыява́нага	ініцыява́най ініцыява́нае	ініцыява́нага	ініцыява́ных
Д.	ініцыява́наму	ініцыява́най	ініцыява́наму	ініцыява́ным
В.	ініцыява́ны (неадуш.) ініцыява́нага (адуш.)	ініцыява́ную	ініцыява́нае	ініцыява́ныя (неадуш.) ініцыява́ных (адуш.)
Т.	ініцыява́ным	ініцыява́най ініцыява́наю	ініцыява́ным	ініцыява́нымі
М.	ініцыява́ным	ініцыява́най	ініцыява́ным	ініцыява́ных

Кароткая форма: ініцыява́на.

Крыніцы: piskunou2012.

ініцыява́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	-
2-я ас.	-	-
3-я ас.	ініцыю́ецца	ініцыю́юцца
Прошлы час
м.	ініцыява́ўся	ініцыява́ліся
ж.	ініцыява́лася
н.	ініцыява́лася

Крыніцы: piskunou2012.

ініцыява́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	ініцыю́ю	ініцыю́ем
2-я ас.	ініцыю́еш	ініцыю́еце
3-я ас.	ініцыю́е	ініцыю́юць
Прошлы час
м.	ініцыява́ў	ініцыява́лі
ж.	ініцыява́ла
н.	ініцыява́ла
Загадны лад
2-я ас.	ініцыю́й	ініцыю́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	ініцыю́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

ініцыя́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	ініцыя́л	ініцыя́лы
Р.	ініцыя́ла	ініцыя́лаў
Д.	ініцыя́лу	ініцыя́лам
В.	ініцыя́л	ініцыя́лы
Т.	ініцыя́лам	ініцыя́ламі
М.	ініцыя́ле	ініцыя́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ініцыялізава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ініцыялізава́ны	ініцыялізава́ная	ініцыялізава́нае	ініцыялізава́ныя
Р.	ініцыялізава́нага	ініцыялізава́най ініцыялізава́нае	ініцыялізава́нага	ініцыялізава́ных
Д.	ініцыялізава́наму	ініцыялізава́най	ініцыялізава́наму	ініцыялізава́ным
В.	ініцыялізава́ны (неадуш.) ініцыялізава́нага (адуш.)	ініцыялізава́ную	ініцыялізава́нае	ініцыялізава́ныя (неадуш.) ініцыялізава́ных (адуш.)
Т.	ініцыялізава́ным	ініцыялізава́най ініцыялізава́наю	ініцыялізава́ным	ініцыялізава́нымі
М.	ініцыялізава́ным	ініцыялізава́най	ініцыялізава́ным	ініцыялізава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

ініцыялізава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ініцыялізава́ны	ініцыялізава́ная	ініцыялізава́нае	ініцыялізава́ныя
Р.	ініцыялізава́нага	ініцыялізава́най ініцыялізава́нае	ініцыялізава́нага	ініцыялізава́ных
Д.	ініцыялізава́наму	ініцыялізава́най	ініцыялізава́наму	ініцыялізава́ным
В.	ініцыялізава́ны (неадуш.) ініцыялізава́нага (адуш.)	ініцыялізава́ную	ініцыялізава́нае	ініцыялізава́ныя (неадуш.) ініцыялізава́ных (адуш.)
Т.	ініцыялізава́ным	ініцыялізава́най ініцыялізава́наю	ініцыялізава́ным	ініцыялізава́нымі
М.	ініцыялізава́ным	ініцыялізава́най	ініцыялізава́ным	ініцыялізава́ных

Кароткая форма: ініцыялізава́на.

Крыніцы: piskunou2012.

ініцыялізава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ініцыялізава́ны	ініцыялізава́ная	ініцыялізава́нае	ініцыялізава́ныя
Р.	ініцыялізава́нага	ініцыялізава́най ініцыялізава́нае	ініцыялізава́нага	ініцыялізава́ных
Д.	ініцыялізава́наму	ініцыялізава́най	ініцыялізава́наму	ініцыялізава́ным
В.	ініцыялізава́ны (неадуш.) ініцыялізава́нага (адуш.)	ініцыялізава́ную	ініцыялізава́нае	ініцыялізава́ныя (неадуш.) ініцыялізава́ных (адуш.)
Т.	ініцыялізава́ным	ініцыялізава́най ініцыялізава́наю	ініцыялізава́ным	ініцыялізава́нымі
М.	ініцыялізава́ным	ініцыялізава́най	ініцыялізава́ным	ініцыялізава́ных

Кароткая форма: ініцыялізава́на.

Крыніцы: piskunou2012.

ініцыяліза́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	ініцыяліза́тар	ініцыяліза́тары
Р.	ініцыяліза́тара	ініцыяліза́тараў
Д.	ініцыяліза́тару	ініцыяліза́тарам
В.	ініцыяліза́тар	ініцыяліза́тары
Т.	ініцыяліза́тарам	ініцыяліза́тарамі
М.	ініцыяліза́тары	ініцыяліза́тарах

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)