Verbum

анлайнавы слоўнік

Гало́ўкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

галоўко́м

‘галоўнакамандуючы’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Іншыя варыянты: галоўка́м.

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

гало́ўна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
гало́ўна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

гало́ўнае

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

галоўнакама́ндаванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

галоўнакама́ндуючы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Гало́ўні

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

гало́ўны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гало́ўны	гало́ўная	гало́ўнае	гало́ўныя
Р.	гало́ўнага	гало́ўнай гало́ўнае	гало́ўнага	гало́ўных
Д.	гало́ўнаму	гало́ўнай	гало́ўнаму	гало́ўным
В.	гало́ўны (неадуш.) гало́ўнага (адуш.)	гало́ўную	гало́ўнае	гало́ўныя (неадуш.) гало́ўных (адуш.)
Т.	гало́ўным	гало́ўнай гало́ўнаю	гало́ўным	гало́ўнымі
М.	гало́ўным	гало́ўнай	гало́ўным	гало́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

галоўпашта́мт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Гало́ўск

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне