Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

вальты́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вальты́жны вальты́жная вальты́жнае вальты́жныя
Р. вальты́жнага вальты́жнай
вальты́жнае
вальты́жнага вальты́жных
Д. вальты́жнаму вальты́жнай вальты́жнаму вальты́жным
В. вальты́жны (неадуш.)
вальты́жнага (адуш.)
вальты́жную вальты́жнае вальты́жныя (неадуш.)
вальты́жных (адуш.)
Т. вальты́жным вальты́жнай
вальты́жнаю
вальты́жным вальты́жнымі
М. вальты́жным вальты́жнай вальты́жным вальты́жных

Крыніцы: piskunou2012.

вальтыжо́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вальтыжо́р вальтыжо́ры
Р. вальтыжо́ра вальтыжо́раў
Д. вальтыжо́ру вальтыжо́рам
В. вальтыжо́ра вальтыжо́раў
Т. вальтыжо́рам вальтыжо́рамі
М. вальтыжо́ру вальтыжо́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вальтыжо́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вальтыжо́рка вальтыжо́ркі
Р. вальтыжо́ркі вальтыжо́рак
Д. вальтыжо́рцы вальтыжо́ркам
В. вальтыжо́рку вальтыжо́рак
Т. вальтыжо́ркай
вальтыжо́ркаю
вальтыжо́ркамі
М. вальтыжо́рцы вальтыжо́рках

Крыніцы: piskunou2012.

вальтыжы́раванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вальтыжы́раванне
Р. вальтыжы́равання
Д. вальтыжы́раванню
В. вальтыжы́раванне
Т. вальтыжы́раваннем
М. вальтыжы́раванні

Крыніцы: piskunou2012.

вальтыжы́раваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вальтыжы́рую вальтыжы́руем
2-я ас. вальтыжы́руеш вальтыжы́руеце
3-я ас. вальтыжы́руе вальтыжы́руюць
Прошлы час
м. вальтыжы́раваў вальтыжы́равалі
ж. вальтыжы́равала
н. вальтыжы́равала
Загадны лад
2-я ас. вальтыжы́руй вальтыжы́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вальтыжы́руючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вальтыжыро́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вальтыжыро́вачны вальтыжыро́вачная вальтыжыро́вачнае вальтыжыро́вачныя
Р. вальтыжыро́вачнага вальтыжыро́вачнай
вальтыжыро́вачнае
вальтыжыро́вачнага вальтыжыро́вачных
Д. вальтыжыро́вачнаму вальтыжыро́вачнай вальтыжыро́вачнаму вальтыжыро́вачным
В. вальтыжыро́вачны (неадуш.)
вальтыжыро́вачнага (адуш.)
вальтыжыро́вачную вальтыжыро́вачнае вальтыжыро́вачныя (неадуш.)
вальтыжыро́вачных (адуш.)
Т. вальтыжыро́вачным вальтыжыро́вачнай
вальтыжыро́вачнаю
вальтыжыро́вачным вальтыжыро́вачнымі
М. вальтыжыро́вачным вальтыжыро́вачнай вальтыжыро́вачным вальтыжыро́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

вальтыжыро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вальтыжыро́ўка вальтыжыро́ўкі
Р. вальтыжыро́ўкі вальтыжыро́вак
Д. вальтыжыро́ўцы вальтыжыро́ўкам
В. вальтыжыро́ўку вальтыжыро́ўкі
Т. вальтыжыро́ўкай
вальтыжыро́ўкаю
вальтыжыро́ўкамі
М. вальтыжыро́ўцы вальтыжыро́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Вальтэ́р

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вальтэ́р
Р. Вальтэ́ра
Д. Вальтэ́ру
В. Вальтэ́ра
Т. Вальтэ́рам
М. Вальтэ́ру

вальтэ́раўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вальтэ́раўскі вальтэ́раўская вальтэ́раўскае вальтэ́раўскія
Р. вальтэ́раўскага вальтэ́раўскай
вальтэ́раўскае
вальтэ́раўскага вальтэ́раўскіх
Д. вальтэ́раўскаму вальтэ́раўскай вальтэ́раўскаму вальтэ́раўскім
В. вальтэ́раўскі (неадуш.)
вальтэ́раўскага (адуш.)
вальтэ́раўскую вальтэ́раўскае вальтэ́раўскія (неадуш.)
вальтэ́раўскіх (адуш.)
Т. вальтэ́раўскім вальтэ́раўскай
вальтэ́раўскаю
вальтэ́раўскім вальтэ́раўскімі
М. вальтэ́раўскім вальтэ́раўскай вальтэ́раўскім вальтэ́раўскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вальтэр’я́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вальтэр’я́нец вальтэр’я́нцы
Р. вальтэр’я́нца вальтэр’я́нцаў
Д. вальтэр’я́нцу вальтэр’я́нцам
В. вальтэр’я́нца вальтэр’я́нцаў
Т. вальтэр’я́нцам вальтэр’я́нцамі
М. вальтэр’я́нцу вальтэр’я́нцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.