вальтыжо́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вальтыжо́р |
вальтыжо́ры |
Р. |
вальтыжо́ра |
вальтыжо́раў |
Д. |
вальтыжо́ру |
вальтыжо́рам |
В. |
вальтыжо́ра |
вальтыжо́раў |
Т. |
вальтыжо́рам |
вальтыжо́рамі |
М. |
вальтыжо́ру |
вальтыжо́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вальтыжо́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вальтыжо́рка |
вальтыжо́ркі |
Р. |
вальтыжо́ркі |
вальтыжо́рак |
Д. |
вальтыжо́рцы |
вальтыжо́ркам |
В. |
вальтыжо́рку |
вальтыжо́рак |
Т. |
вальтыжо́ркай вальтыжо́ркаю |
вальтыжо́ркамі |
М. |
вальтыжо́рцы |
вальтыжо́рках |
Крыніцы:
piskunou2012.
вальтыжы́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
вальтыжы́раванне |
Р. |
вальтыжы́равання |
Д. |
вальтыжы́раванню |
В. |
вальтыжы́раванне |
Т. |
вальтыжы́раваннем |
М. |
вальтыжы́раванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
вальтыжы́раваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вальтыжы́рую |
вальтыжы́руем |
2-я ас. |
вальтыжы́руеш |
вальтыжы́руеце |
3-я ас. |
вальтыжы́руе |
вальтыжы́руюць |
Прошлы час |
м. |
вальтыжы́раваў |
вальтыжы́равалі |
ж. |
вальтыжы́равала |
н. |
вальтыжы́равала |
Загадны лад |
2-я ас. |
вальтыжы́руй |
вальтыжы́руйце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вальтыжы́руючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вальтыжыро́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вальтыжыро́вачны |
вальтыжыро́вачная |
вальтыжыро́вачнае |
вальтыжыро́вачныя |
Р. |
вальтыжыро́вачнага |
вальтыжыро́вачнай вальтыжыро́вачнае |
вальтыжыро́вачнага |
вальтыжыро́вачных |
Д. |
вальтыжыро́вачнаму |
вальтыжыро́вачнай |
вальтыжыро́вачнаму |
вальтыжыро́вачным |
В. |
вальтыжыро́вачны (неадуш.) вальтыжыро́вачнага (адуш.) |
вальтыжыро́вачную |
вальтыжыро́вачнае |
вальтыжыро́вачныя (неадуш.) вальтыжыро́вачных (адуш.) |
Т. |
вальтыжыро́вачным |
вальтыжыро́вачнай вальтыжыро́вачнаю |
вальтыжыро́вачным |
вальтыжыро́вачнымі |
М. |
вальтыжыро́вачным |
вальтыжыро́вачнай |
вальтыжыро́вачным |
вальтыжыро́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
вальтыжыро́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вальтыжыро́ўка |
вальтыжыро́ўкі |
Р. |
вальтыжыро́ўкі |
вальтыжыро́вак |
Д. |
вальтыжыро́ўцы |
вальтыжыро́ўкам |
В. |
вальтыжыро́ўку |
вальтыжыро́ўкі |
Т. |
вальтыжыро́ўкай вальтыжыро́ўкаю |
вальтыжыро́ўкамі |
М. |
вальтыжыро́ўцы |
вальтыжыро́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Вальтэ́р
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Вальтэ́р |
Р. |
Вальтэ́ра |
Д. |
Вальтэ́ру |
В. |
Вальтэ́ра |
Т. |
Вальтэ́рам |
М. |
Вальтэ́ру |
вальтэ́раўскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вальтэ́раўскі |
вальтэ́раўская |
вальтэ́раўскае |
вальтэ́раўскія |
Р. |
вальтэ́раўскага |
вальтэ́раўскай вальтэ́раўскае |
вальтэ́раўскага |
вальтэ́раўскіх |
Д. |
вальтэ́раўскаму |
вальтэ́раўскай |
вальтэ́раўскаму |
вальтэ́раўскім |
В. |
вальтэ́раўскі (неадуш.) вальтэ́раўскага (адуш.) |
вальтэ́раўскую |
вальтэ́раўскае |
вальтэ́раўскія (неадуш.) вальтэ́раўскіх (адуш.) |
Т. |
вальтэ́раўскім |
вальтэ́раўскай вальтэ́раўскаю |
вальтэ́раўскім |
вальтэ́раўскімі |
М. |
вальтэ́раўскім |
вальтэ́раўскай |
вальтэ́раўскім |
вальтэ́раўскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вальтэр’я́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вальтэр’я́нец |
вальтэр’я́нцы |
Р. |
вальтэр’я́нца |
вальтэр’я́нцаў |
Д. |
вальтэр’я́нцу |
вальтэр’я́нцам |
В. |
вальтэр’я́нца |
вальтэр’я́нцаў |
Т. |
вальтэр’я́нцам |
вальтэр’я́нцамі |
М. |
вальтэр’я́нцу |
вальтэр’я́нцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.