вальтыжыро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вальтыжыро́ўка вальтыжыро́ўкі
Р. вальтыжыро́ўкі вальтыжыро́вак
Д. вальтыжыро́ўцы вальтыжыро́ўкам
В. вальтыжыро́ўку вальтыжыро́ўкі
Т. вальтыжыро́ўкай
вальтыжыро́ўкаю		 вальтыжыро́ўкамі
М. вальтыжыро́ўцы вальтыжыро́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)