падгало́сак
‘той, хто падпявае; беспрынцыповы чалавек’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
падгало́сак |
падгало́скі |
| Р. |
падгало́ска |
падгало́скаў |
| Д. |
падгало́ску |
падгало́скам |
| В. |
падгало́ска |
падгало́скаў |
| Т. |
падгало́скам |
падгало́скамі |
| М. |
падгало́ску |
падгало́сках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
падгало́сак
‘голас больш высокага тону, які дапамагае асноўнаму’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
падгало́сак |
| Р. |
падгало́ску |
| Д. |
падгало́ску |
| В. |
падгало́сак |
| Т. |
падгало́скам |
| М. |
падгало́ску |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
падгало́сачна-поліфані́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падгало́сачна-поліфані́чны |
падгало́сачна-поліфані́чная |
падгало́сачна-поліфані́чнае |
падгало́сачна-поліфані́чныя |
| Р. |
падгало́сачна-поліфані́чнага |
падгало́сачна-поліфані́чнай падгало́сачна-поліфані́чнае |
падгало́сачна-поліфані́чнага |
падгало́сачна-поліфані́чных |
| Д. |
падгало́сачна-поліфані́чнаму |
падгало́сачна-поліфані́чнай |
падгало́сачна-поліфані́чнаму |
падгало́сачна-поліфані́чным |
| В. |
падгало́сачна-поліфані́чны (неадуш.) падгало́сачна-поліфані́чнага (адуш.) |
падгало́сачна-поліфані́чную |
падгало́сачна-поліфані́чнае |
падгало́сачна-поліфані́чныя (неадуш.) падгало́сачна-поліфані́чных (адуш.) |
| Т. |
падгало́сачна-поліфані́чным |
падгало́сачна-поліфані́чнай падгало́сачна-поліфані́чнаю |
падгало́сачна-поліфані́чным |
падгало́сачна-поліфані́чнымі |
| М. |
падгало́сачна-поліфані́чным |
падгало́сачна-поліфані́чнай |
падгало́сачна-поліфані́чным |
падгало́сачна-поліфані́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
падгало́сачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падгало́сачны |
падгало́сачная |
падгало́сачнае |
падгало́сачныя |
| Р. |
падгало́сачнага |
падгало́сачнай падгало́сачнае |
падгало́сачнага |
падгало́сачных |
| Д. |
падгало́сачнаму |
падгало́сачнай |
падгало́сачнаму |
падгало́сачным |
| В. |
падгало́сачны (неадуш.) падгало́сачнага (адуш.) |
падгало́сачную |
падгало́сачнае |
падгало́сачныя (неадуш.) падгало́сачных (адуш.) |
| Т. |
падгало́сачным |
падгало́сачнай падгало́сачнаю |
падгало́сачным |
падгало́сачнымі |
| М. |
падгало́сачным |
падгало́сачнай |
падгало́сачным |
падгало́сачных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
падгало́ўе
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
падгало́ўе |
падгало́ўі |
| Р. |
падгало́ўя |
падгало́ўяў |
| Д. |
падгало́ўю |
падгало́ўям |
| В. |
падгало́ўе |
падгало́ўі |
| Т. |
падгало́ўем |
падгало́ўямі |
| М. |
падгало́ўі |
падгало́ўях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
падгало́ўнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
падгало́ўнік |
падгало́ўнікі |
| Р. |
падгало́ўніка |
падгало́ўнікаў |
| Д. |
падгало́ўніку |
падгало́ўнікам |
| В. |
падгало́ўнік |
падгало́ўнікі |
| Т. |
падгало́ўнікам |
падгало́ўнікамі |
| М. |
падгало́ўніку |
падгало́ўніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
падгало́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падгало́ўны |
падгало́ўная |
падгало́ўнае |
падгало́ўныя |
| Р. |
падгало́ўнага |
падгало́ўнай падгало́ўнае |
падгало́ўнага |
падгало́ўных |
| Д. |
падгало́ўнаму |
падгало́ўнай |
падгало́ўнаму |
падгало́ўным |
| В. |
падгало́ўны (неадуш.) падгало́ўнага (адуш.) |
падгало́ўную |
падгало́ўнае |
падгало́ўныя (неадуш.) падгало́ўных (адуш.) |
| Т. |
падгало́ўным |
падгало́ўнай падгало́ўнаю |
падгало́ўным |
падгало́ўнымі |
| М. |
падгало́ўным |
падгало́ўнай |
падгало́ўным |
падгало́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
падгало́шванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
падгало́шванне |
| Р. |
падгало́швання |
| Д. |
падгало́шванню |
| В. |
падгало́шванне |
| Т. |
падгало́шваннем |
| М. |
падгало́шванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
падгало́шваць
‘падпяваць каму-небудзь, спяваць голасам больш высокага тону, які дапамагае асноўнаму’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падгало́шваю |
падгало́шваем |
| 2-я ас. |
падгало́шваеш |
падгало́шваеце |
| 3-я ас. |
падгало́швае |
падгало́шваюць |
| Прошлы час |
| м. |
падгало́шваў |
падгало́швалі |
| ж. |
падгало́швала |
| н. |
падгало́швала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
падгало́швай |
падгало́швайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
падгало́шваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.