алкало́ідны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
алкало́ідны |
алкало́ідная |
алкало́іднае |
алкало́ідныя |
Р. |
алкало́іднага |
алкало́іднай алкало́іднае |
алкало́іднага |
алкало́ідных |
Д. |
алкало́іднаму |
алкало́іднай |
алкало́іднаму |
алкало́ідным |
В. |
алкало́ідны (неадуш.) алкало́іднага (адуш.) |
алкало́ідную |
алкало́іднае |
алкало́ідныя (неадуш.) алкало́ідных (адуш.) |
Т. |
алкало́ідным |
алкало́іднай алкало́іднаю |
алкало́ідным |
алкало́іднымі |
М. |
алкало́ідным |
алкало́іднай |
алкало́ідным |
алкало́ідных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
алка́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
алка́н |
алка́ны |
Р. |
алка́ну |
алка́наў |
Д. |
алка́ну |
алка́нам |
В. |
алка́н |
алка́ны |
Т. |
алка́нам |
алка́намі |
М. |
алка́не |
алка́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
алка́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
алка́на |
алка́ны |
Р. |
алка́ны |
алка́н |
Д. |
алка́не |
алка́нам |
В. |
алка́ну |
алка́ны |
Т. |
алка́най алка́наю |
алка́намі |
М. |
алка́не |
алка́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Алкара́н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Алкара́н |
Р. |
Алкара́на |
Д. |
Алкара́ну |
В. |
Алкара́н |
Т. |
Алкара́нам |
М. |
Алкара́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
алкатэ́стар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
алкатэ́стар |
алкатэ́стары |
Р. |
алкатэ́стара |
алкатэ́стараў |
Д. |
алкатэ́стару |
алкатэ́старам |
В. |
алкатэ́стар |
алкатэ́стары |
Т. |
алкатэ́старам |
алкатэ́старамі |
М. |
алкатэ́стары |
алкатэ́старах |
Крыніцы:
piskunou2012.
алка́ш
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
алка́ш |
алкашы́ |
Р. |
алкаша́ |
алкашо́ў |
Д. |
алкашу́ |
алкаша́м |
В. |
алкаша́ |
алкашо́ў |
Т. |
алкашо́м |
алкаша́мі |
М. |
алкашу́ |
алкаша́х |
Крыніцы:
piskunou2012.
алке́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
алке́н |
алке́ны |
Р. |
алке́ну |
алке́наў |
Д. |
алке́ну |
алке́нам |
В. |
алке́н |
алке́ны |
Т. |
алке́нам |
алке́намі |
М. |
алке́не |
алке́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
алкі́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
алкі́л |
алкі́лы |
Р. |
алкілу |
алкі́лаў |
Д. |
алкі́лу |
алкі́лам |
В. |
алкі́л |
алкі́лы |
Т. |
алкі́лам |
алкі́ламі |
М. |
алкі́ле |
алкі́лах |
Крыніцы:
piskunou2012.