Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

уніка́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. уніка́нне
Р. уніка́ння
Д. уніка́нню
В. уніка́нне
Т. уніка́ннем
М. уніка́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уніка́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уніка́ю уніка́ем
2-я ас. уніка́еш уніка́еце
3-я ас. уніка́е уніка́юць
Прошлы час
м. уніка́ў уніка́лі
ж. уніка́ла
н. уніка́ла
Загадны лад
2-я ас. уніка́й уніка́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уніка́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уні́кліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
уні́кліва уні́клівей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

уні́клівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. уні́клівасць
Р. уні́клівасці
Д. уні́клівасці
В. уні́клівасць
Т. уні́клівасцю
М. уні́клівасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уні́клівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уні́клівы уні́клівая уні́клівае уні́клівыя
Р. уні́клівага уні́клівай
уні́клівае		 уні́клівага уні́клівых
Д. уні́кліваму уні́клівай уні́кліваму уні́клівым
В. уні́клівы (неадуш.)
уні́клівага (адуш.)		 уні́клівую уні́клівае уні́клівыя (неадуш.)
уні́клівых (адуш.)
Т. уні́клівым уні́клівай
уні́кліваю		 уні́клівым уні́клівымі
М. уні́клівым уні́клівай уні́клівым уні́клівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уні́клы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уні́клы уні́клая уні́клае уні́клыя
Р. уні́клага уні́клай
уні́клае		 уні́клага уні́клых
Д. уні́кламу уні́клай уні́кламу уні́клым
В. уні́клы (неадуш.)
уні́клага (адуш.)		 уні́клую уні́клае уні́клыя (неадуш.)
уні́клых (адуш.)
Т. уні́клым уні́клай
уні́клаю		 уні́клым уні́клымі
М. уні́клым уні́клай уні́клым уні́клых

Крыніцы: piskunou2012.

унікне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. унікне́нне
Р. унікне́ння
Д. унікне́нню
В. унікне́нне
Т. унікне́ннем
М. унікне́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уні́кнуць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уні́кну уні́кнем
2-я ас. уні́кнеш уні́кнеце
3-я ас. уні́кне уні́кнуць
Прошлы час
м. уні́к уні́клі
ж. уні́кла
н. уні́кла
Загадны лад
2-я ас. уні́кні уні́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час уні́кшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

у́нікум

‘выключная ў якіх-н. адносінах асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. у́нікум у́нікумы
Р. у́нікума у́нікумаў
Д. у́нікуму у́нікумам
В. у́нікума у́нікумаў
Т. у́нікумам у́нікумамі
М. у́нікуме у́нікумах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

у́нікум

‘вельмі рэдкі прадмет’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. у́нікум у́нікумы
Р. у́нікума у́нікумаў
Д. у́нікуму у́нікумам
В. у́нікум у́нікумы
Т. у́нікумам у́нікумамі
М. у́нікуме у́нікумах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.