Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю

тры́цэпс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тры́цэпс тры́цэпсы
Р. тры́цэпса тры́цэпсаў
Д. тры́цэпсу тры́цэпсам
В. тры́цэпс тры́цэпсы
Т. тры́цэпсам тры́цэпсамі
М. тры́цэпсе тры́цэпсах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

тры́цэпсны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тры́цэпсны тры́цэпсная тры́цэпснае тры́цэпсныя
Р. тры́цэпснага тры́цэпснай
тры́цэпснае		 тры́цэпснага тры́цэпсных
Д. тры́цэпснаму тры́цэпснай тры́цэпснаму тры́цэпсным
В. тры́цэпсны (неадуш.)
тры́цэпснага (адуш.)		 тры́цэпсную тры́цэпснае тры́цэпсныя (неадуш.)
тры́цэпсных (адуш.)
Т. тры́цэпсным тры́цэпснай
тры́цэпснаю		 тры́цэпсным тры́цэпснымі
М. тры́цэпсным тры́цэпснай тры́цэпсным тры́цэпсных

Крыніцы: piskunou2012.

трыцэрато́пс

‘дыназаўр’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трыцэрато́пс трыцэрато́псы
Р. трыцэрато́пса трыцэрато́псаў
Д. трыцэрато́псу трыцэрато́псам
В. трыцэрато́пса трыцэрато́псаў
Т. трыцэрато́псам трыцэрато́псамі
М. трыцэрато́псе трыцэрато́псах

Крыніцы: piskunou2012.

Трычы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Трычы́
Р. Трычо́ў
Д. Трыча́м
В. Трычы́
Т. Трыча́мі
М. Трыча́х

Трышо́кі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Трышо́кі
Р. Трышо́к
Трышо́каў
Д. Трышо́кам
В. Трышо́кі
Т. Трышо́камі
М. Трышо́ках

тры́шчанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. тры́шчанне
Р. тры́шчання
Д. тры́шчанню
В. тры́шчанне
Т. тры́шчаннем
М. тры́шчанні

Крыніцы: piskunou2012.

трышчаці́ннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. трышчаці́ннік
Р. трышчаці́нніку
Д. трышчаці́нніку
В. трышчаці́ннік
Т. трышчаці́ннікам
М. трышчаці́нніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

тры́шчыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. тры́шчыцца тры́шчацца
Прошлы час
м. тры́шчыўся тры́шчыліся
ж. тры́шчылася
н. тры́шчылася
Дзеепрыслоўе
цяп. час тры́шчачыся

Крыніцы: piskunou2012.

тры́шчыць

‘крышыць, драбніць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тры́шчу тры́шчым
2-я ас. тры́шчыш тры́шчыце
3-я ас. тры́шчыць тры́шчаць
Прошлы час
м. тры́шчыў тры́шчылі
ж. тры́шчыла
н. тры́шчыла
Загадны лад
2-я ас. тры́шчы тры́шчыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час тры́шчачы

Крыніцы: piskunou2012.

трышчэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. трышчэ́нне
Р. трышчэ́ння
Д. трышчэ́нню
В. трышчэ́нне
Т. трышчэ́ннем
М. трышчэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.